Sobór Świętych Piotra i Pawła w Symferopolu

Sobór Świętych Piotra i Pawła

Петропавловский собор

01-101-0184

sobór katedralny

Widok ogólny

Państwo

Rosja
/ Ukraina

Republika

Autonomiczna Republika Krymu
/ Autonomiczna Republika Krymu

Miejscowość

Symferopol

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Świętych Piotra i Pawła

Wezwanie

Świętych Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca/12 lipca

Przedmioty szczególnego kultu

Relikwie

św. Guriasza, arcybiskupa taurydzkiego

Cudowne ikony

św. Mikołaja Cudotwórcy

Historia

Data rozpoczęcia budowy	lata 60. XIX w.
Data zakończenia budowy	sierpień 1870
Data poświęcenia	1870

Data zamknięcia	1937
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji	lata 80. XX wieku

Dane świątyni

Styl	ruski
Architekt	K. Łazariew
Świątynia • materiał bud.	• cegła
Wieża kościelna • liczba wież	1
Kopuła • liczba kopuł	2
Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych	3 św. Jana Kronsztadzkiego, św. Serafina z Sarowa
Dzwonnica • typ dzwonnicy	wbudowana

Położenie na mapie Symferopola

Położenie na mapie Krymu

44°56′59,3″N 34°06′19,0″E/44,949806 34,105278

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Sobór Świętych Piotra i Pawła – prawosławny sobór w Symferopolu, katedra eparchii symferopolskiej i krymskiej.

Pierwsza drewniana świątynia na miejscu współczesnego soboru została poświęcona w listopadzie 1806. Po dwudziestu latach obiekt ten był już w bardzo złym stanie technicznym. Został zamknięty, zaś jego wyposażenie trafiło do nowo powstałego soboru św. Aleksandra Newskiego w Symferopolu. Budowa nowej cerkwi pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła rozpoczęła się w latach 60. XIX wieku. W sierpniu 1870 zakończono prace nad obiektem zaprojektowanym przez K. Łazariewa z Petersburga. Sobór został wzniesiony na planie krzyża, ze znajdującą się nad wejściem dzwonnicą i pojedynczą cebulastą kopułą zlokalizowaną na bębnie z dwunastoma oknami. Całość inwestycji została zrealizowana w okresie zarządzania eparchią taurydzką i symferopolską przez arcybiskupa Guriasza (Karpowa).

Sobór pozostawał czynny do 1937, gdy został zamknięty dla celów kultowych i zamieniony na magazyn.

Renowacja cerkwi miała miejsce w latach 80. XX wieku. Od 2003 jest ona katedrą eparchii symferopolskiej i krymskiej. Na jego terenie przechowywane są relikwie Guriasza (Karpowa), kanonizowanego w 2008 w tej samej świątyni.