Stanisław Szydłowiecki
Odrowąż | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1405 | ||
Data i miejsce śmierci | 1494 | ||
Ojciec | Jakub | ||
Matka | NN Jastrzębiec | ||
Żona | Barbara Starosielska Zofia z Goździkowa i Pleszowa | ||
Dzieci | Katarzyna, Jan, Jakub, Krzysztof, Piotr, Paweł, Anna, Mikołaj, Barbara, Marcin, Elżbieta, NN córka | ||
|
Stanisław Szydłowiecki herbu Odrowąż (ur. około 1405, zm. 1493 w Krakowie[1]) – syn Jakuba Szydłowieckiego i Jastrzębcówny, brat Piotra, Mikołaja i Barbary.
Od 1449 roku, był mężem Barbary ze Starosielskich herbu Abdank, z którą miał trójkę dzieci: Katarzynę, Jana (proboszcza Wysockiego) i Jakuba, po śmierci pierwszej żony ponownie ożenił się w 1464 z Zofią Łabędź, z którą miał dziewięcioro potomków: Krzysztofa, Piotra, Pawła, Annę, Mikołaja, Barbarę, Marcina, Elżbietę oraz nieznaną z imienia córkę.
Od 1462 kasztelan żarnowski, radomski od 1478, marszałek dworu Królestwa Polskiego oraz ochmistrz synów królewskich od 1467, burgrabia krakowski od 1471, a w latach 1490–1491 starosta tegoż miasta. Utrzymywał bliskie stosunki z Długoszem i Kallimachem.
Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku[2].
W 1470 w Szydłowcu, wzniósł na miejscu starego, drewnianego grodu gotycki zamek, godny senatora Rzeczypospolitej i marszałka dworu królewskiego, oraz wzmocnił znakomicie familię Szydłowieckich. Inicjator zmiany praw miejskich z polskiego na magdeburskie.
Przypisy
- ↑ Lubaczyński i Pielas 2014 ↓, s. 578.
- ↑ AntoniA. Gąsiorowski AntoniA., Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV–XV wieku, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 14 (2–3), 1971, s. 262 .
Bibliografia
- Mariusz Lubaczyński, Jacek Pielas: Szydłowiecki Stanisław. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 578–582. ISBN 978-83-63352-26-4.
- p
- d
- e
Właściciele Szydłowca |
|
---|---|
Hrabiowie szydłowieccy |
|
Hrabiowie szydłowieccy (tytularnie): Radziwiłłowie |
|
- p
- d
- e
|
- VIAF: 511144783088060297890
- PLWABN: 9810582331205606