Stanley Osher

Stanley Osher

Stanley Osher w 1968
Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1942 Nowy Jork
Profesor
Specjalność: metody numeryczne, równania różniczkowe cząstkowe i matematyka stosowana
Alma Mater	Brooklyn College
Laboratorium naukowe	Brookhaven National Laboratory
Okres zatrudn.	1966-1968
Uczelnia	Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley
Okres zatrudn.	1968-1970
Uczelnia	Stony Brook University
Okres zatrudn.	1970-1977
Uczelnia	Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles
Okres zatrudn.	od 1977
Nagrody
Nagroda Gaussa (2014)
Strona internetowa

Stanley Joel Osher (ur. 24 kwietnia 1942 w Nowym Jorku) – amerykański matematyk i fizyk, laureat Nagrody Carla Friedricha Gaussa z 2014 roku. Specjalizuje się w metodach numerycznych równań różniczkowych cząstkowych i matematyce stosowanej.

Urodził się 24 kwietnia 1942^[1] w Brooklynie^[2]. Studia ukończył w 1962 w Brooklyn College, a doktorat uzyskał w 1966 na New York University (promotorem jego rozprawy zatytułowanej Similarity Properties of Certain Volterra Operators on ${\displaystyle L_{p}[0,1]}$ był Jacob T. Schwartz^[3])^[4].

Po doktoracie przez dwa lata pracował w Brookhaven National Laboratory. W latach 1968-1970 był zatrudniony na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a w 1970-1977 na Stony Brook University. Od 1977 jest profesorem Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles^[4].

Wypromował 64 doktorów^[3].

Autor ponad 300 artykułów. Swoje prace publikował m.in. w „Journal of Computational Physics”, „Journal of Scientific Computing”, „SIAM Journal on Numerical Analysis”, „Bulletin of the American Mathematical Society”, „SIAM Journal on Imaging Sciences”, „Communications on Pure and Applied Mathematics”, „Journal of the American Mathematical Society", „Transactions of the American Mathematical Society” i „Acta Numerica”^[5].

Nagrodę Gaussa otrzymał za ważny wkład w kilka dziedzin matematyki stosowanej oraz za dalekosiężne wynalazki, które zmieniły nasze pojmowanie pojęć fizycznych i matematycznych, dając nowe narzędzia do zrozumienia świata^[6].

Wniósł ogromny wkład w metody numeryczne równań różniczkowych cząstkowych (np. metody ENO i WENO) oraz zastosowania matematyki np. w modelowanie płynów i materiałów, przetwarzanie obrazu oraz grafikę komputerową^[6].

Osher był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał m.in.:

• 2016 William Benter Prize in Applied Mathematics^[7]
• 2014 Nagrodę Gaussa^[6]
• 2005 Ralph E. Kleinman Prize^[8]
• 2003 Pioneer Prize^[9]

W roku 1994 był prelegentem sekcyjnym, a w 2010 plenarnym na Międzynarodowym Kongresie Matematyków^[10].

Jest członkiem m.in. National Academy of Sciences (od 2005^[11]), American Academy of Arts and Sciences (od 2009^[12]), Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego (od 2013^[13]) i National Academy of Engineering (od 2018^[14]).