Sudańskie Siły Powietrzne
Państwo |
|
---|---|
Data utworzenia | 1956 |
Znak rozpoznawczy |
|
Bandera |
|
Liczebność | 13 000 |
W skład Sudańskich Sił Zbrojnych wchodzą Siły Powietrzne (arab. القوّات الجوّيّة السودانيّة. Głównymi dostarczycielami sprzętu są Chińska Republika Ludowa, Rosja oraz Stany Zjednoczone.
Wyposażenie[1]
Model | Kraj Pochodzenia | Liczba | Uwagi |
---|---|---|---|
MiG-21 | ![]() | 4 | |
MiG-23 | ![]() | 3 | |
MiG-29 | ![]() | 10 | |
Su-24 | ![]() | 3 | |
Su-25 | ![]() | 15 | |
A-5 Fantan | ![]() | 20 | |
Shenyang F-6 | ![]() | 8 | |
F-7M Airguard | ![]() | 20 | |
An-12 | ![]() | 9 | |
An-26 | ![]() | 4 | |
An-30/32 | ![]() | 6 | |
Ił-76 | ![]() | 1 | |
De Havilland Canada DHC-5 Buffalo | ![]() | 1 | |
Lockheed C-130 Hercules | ![]() | 1 | |
Mi-2 | ![]() ![]() | 1 | |
Mi-8/17/171 | ![]() ![]() | 24 | |
Mi-24 | ![]() | 43 | |
Bell 204/205 | ![]() | 2 | |
Bell 212 | ![]() | 3 |
Przypisy
- ↑ World Air Forces 2021, flightglobal.com [data dostępu: 2021-03-20].
Bibliografia
- Lindsday Peacock: Lotnictwo wojskowe świata. OTiK, 1994. ISBN 83-900902-2-8.
- p
- d
- e
Siły powietrzne na świecie