THAICOM-4

THAICOM-4
Inne nazwy

IPSTAR-1, Measat 5 (w Malezji)

Państwo

 Tajlandia
 Malezja

Zaangażowani

Thaicom, Shin Satellite, IPSTAR, Ministerstwo informatyzacji i łączności
Maesat

Model satelity

LS-1300SX

Rakieta nośna

Ariane 5GS

Miejsce startu

Gujańskie Centrum Kosmiczne, Gujana Francuska

Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji

11 sierpnia 2005

Wymiary
Masa całkowita

(startowa) 6486[1] lub 6505[2]; (pusty na początku / na końcu misji) 3400 kg

THAICOM-4 (również: IPSTAR-1) – tajlandzki geostacjonarny satelita telekomunikacyjny, pracujący na pozycji orbitalnej 119,5°E[2]. W momencie wyniesienia był najcięższym komercyjnym geostacjonarnym satelitą telekomunikacyjnym i pierwszym satelitą obsługującym dwukierunkowe połączenia internetowe o dużej przepustowości. Statek świadczy usługi satelitarnego dwukierunkowego dostępu do internetu, rozprowadzane przez tajlandzką spółkę IPSTAR, spółkę-córkę THAICOM. Planowany czas pracy satelity wynosi 12 lat[1].

W maju 2011 Thaicom ogłosił zawarcie umowy z operatorem Measat na wynajem przepustowości satelity THAICOM-4. Po nieujawnionej cenie Measat na 10 lat wynajął 7 wiązek punktowych o łącznej przepustowości 3,3 Gbps (ok. 7% całkowitej przepustowości satelity, tj. 45 Gbps[a]). Measat sprzedaje je na rynku malezyjskim pod nazwą Measat 5.

Statek pozostaje własnością rządową - przekazany ministerstwu informatyzacji i łączności 21 października 2005[3].

Budowa i działanie

Satelita został zbudowany przez Space Systems/Loral w oparciu o platformę LS-1300. Wartość satelity szacowana była na 400 mln. dolarów amerykańskich[4]. Zasilany z dwóch paneli ogniw słonecznych, generujących do 14 kW energii elektrycznej[1] (przy końcu misji).

W paśmie Ku świadczy usługi za pomocą 92 dwukierunkowych wiązek punktowych (w tym 8 wzmocnionych), 3 dwukierunkowych wiązek formowalnych (Chiny, Mongolia; Indonezja, Malezja i Papua-Nowa Gwinea; Australia) i 7 wiązek dystrybuujących (jednokierunkowych)[2]. Posiada też 10 transponderów pasma Ka.

Start

Start satelity planowany był początkowo na 11 lipca. Jednak z powodu usterki w infrastrukturze naziemnej wykrytej na początku lipca, start został opóźniony[5].

Uwagi

  1. ↑ Odpowiednik ponad 1000 transponderów z pasmem 36 MHz.

Przypisy

  1. ↑ a b c Loral built Thaicom-4 (IPSTAR) satellite successully launched. Loral, 2005-08-11. [dostęp 2014-01-08]. (ang.).
  2. ↑ a b c Thaicom 4. Thaicom. [dostęp 2014-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. (ang.).
  3. ↑ Thaicom satellite project. Thaicom. s. 3. [dostęp 2014-01-08]. (ang.).
  4. ↑ Narunart Prapanya: 'Largest' communication satellite launched. CNN, 2005-08-11. [dostęp 2014-01-08]. (ang.).
  5. ↑ SPX: Launch Of THAICOM 4 (iPSTAR) Delayed By Several Days. Space Daily, 2005-07-07. [dostęp 2014-01-08]. (ang.).

Bibliografia

  • Gunter Krebs: iPStar 1 (Thaicom 4). Gunter's Space Page. [dostęp 2014-01-08]. (ang.).
  • Thaicom 4 ( IPSTAR ). Thaicom. [dostęp 2014-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • LyngSat - spis kanałów TV dostępnych poprzez THAICOM-4 (ang.)