Technik farmaceutyczny

Ten artykuł od 2022-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Technik farmaceutyczny – tytuł zawodowy uzyskiwany po okresie dwuipółletniego kształcenia w szkole policealnej oraz odbyciu dwuletniego stażu w aptece ogólnodostępnej. Osoby te mogą zajmować się zawodowo pracą w aptekach, punktach aptecznych oraz przemyśle farmaceutycznym. Technik farmaceutyczny wykonuje także prace techniczne, analityczne i administracyjne związane z produkcją leków, analizą i kontrolą jakości leków oraz obrotem środkami farmaceutycznymi, artykułami sanitarnymi i sprzętem medycznym (w aptekach, pracowniach farmaceutycznych, przemyśle farmaceutycznym, chemicznym i zielarskim)^{[potrzebny przypis]}.

Kwalifikacje zawodowe

Osoby wykonujące zawód technika farmaceutycznego są włączone w system opieki zdrowotnej w Polsce, zawód polega na pomocy farmaceutom w świadczeniu usług farmaceutycznych. Zgodnie z obowiązującą ustawą Prawo farmaceutyczne^[1], do zadań technika farmaceutycznego w aptece należy wykonywanie czynności fachowych polegających na: wytwarzaniu produktów leczniczych (pod kontrolą magistra farmacji), sporządzaniu leków aptecznych i leków recepturowych, wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, z wyjątkiem produktów leczniczych mających w swoim składzie:

• substancje bardzo silnie działające określone w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• substancje odurzające,
• substancje psychotropowe grupy I-N oraz II-P.

Ponadto technicy farmaceutyczni posiadający trzyletni staż pracy w aptekach ogólnodostępnych mogą być kierownikami punktów aptecznych^[2].

Kształcenie

Kształcenie techników farmaceutycznych odbywa się w systemie dwuipółletniego nauczania i obejmuje naukę czynności fachowych i zdobywanie wiedzy w szkołach o profilu medycznym, kształcących w tym zawodzie. Do podjęcia nauki jako technik farmaceutyczny nie jest wymagane uzyskanie świadectwa maturanego, a jedynie ukończenie liceum. Obok przedmiotów zawodowych, takich jak: technologia postaci leku, podstawy farmakologii oraz analizy leków, słuchacze zdobywają wiedzę na wykładach m.in. z biologii, zdrowia publicznego, psychologii. Naukę teorii uzupełniają zajęcia laboratoryjne prowadzone w pracowniach technologii postaci leku, analizy leków i farmakognozji. Podczas nauki przyszli technicy farmaceutyczni odbywają praktyki zawodowe w aptekach ogólnodostępnych, aptekach szpitalnych, zakładach produkcyjnych oraz hurtowniach farmaceutycznych. Kształcenie w studium medycznym kończy się przystąpieniem do egzaminu z przygotowania zawodowego, na który składa się część teoretyczna i praktyczna. Od 2007 roku egzaminy, tzw. zewnętrzne, prowadzone są przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. Egzamin pozwala na uzyskanie tytułu zawodowego technika farmaceutycznego. Podyplomowy staż zawodowy w aptece otwartej obejmuje okres 2 lat, które można uważać za dalsze doskonalenie zawodowe techników. Po odbyciu stażu, technik farmaceutyczny staje się osobą w pełni wykwalifikowaną do świadczenia usług farmaceutycznych w zakresie swoich uprawnień zawodowych, zgodnie z Ustawą Prawo Farmaceutyczne

Organizacje zawodowe

• Związek Zawodowy Techników Farmaceutycznych Rzeczypospolitej Polskiej

Linki zewnętrzne

• Informator na stronie Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. bip.cke.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-05)].

Przypisy