Teheran 43
| Gatunek | akcja, wojenny, melodramat |
|---|---|
| Data premiery | 8 lipca 1981 |
| Kraj produkcji | ZSRR |
| Język | |
| Czas trwania | 146 min[1] |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | Aleksandr Ałow |
| Główne role | Igor Kostolewski |
| Muzyka | Georges Garvarentz |
| Zdjęcia | Walentin Żelezniakow |
| Scenografia | Jewgienij Czerniajew |
| Kostiumy | Lidija Nowi |
| Montaż | Catherine Kelber |
| Produkcja | Georges Cheyko |
| Wytwórnia | Mosfilm |
| Dystrybucja | Goskino (ZSRR) |
Teheran 43 (ros. Тегеран-43 Tiegieran-43, fr. Téhéran 43, nid d’espions, niem. Killer sind immer unterwegs) – radziecko-francusko-szwajcarski film szpiegowski z 1981 roku w reżyserii Aleksandra Ałowa i Władimira Naumowa. Zdjęcia kręcono w Baku, Moskwie i Paryżu.
Fabuła
Film opowiada o próbie zamachu na przywódców koalicji antyhitlerowskiej (tzw. wielkiej trójki) – prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta, premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla i przywódcę ZSRR Józefa Stalina w trakcie konferencji teherańskiej (1943). Plan ten zostaje udaremniony przez radzieckiego oficera wywiadu Andrieja Borodina. W czasie pobytu w Teheranie Borodin poznaje Francuzkę Marie, z którą przeżywa krótki, lecz namiętny romans. Fabuła przenosi się 40 lat później i rozgrywa się w Paryżu. Tam jeszcze raz losy osób w dramatyczny sposób zostają ze sobą splątane. Były niemiecki zabójca również zakochał się we Francuzce w 1980 roku. Ale Françoise gra w podwójną grę. Francuski inspektor policji Foche, próbuje rozwikłać zagadkę, której źródła sięgają wydarzeń, które miały miejsce w Teheranie w 1943 roku.
Obsada
- Igor Kostolewski – Andriej „André” Iljicz Borodin
- Natalia Biełochwostikowa –
- Marie Louni,
- Natalia
- Armen Dżigarchanian – Max Richard
- Curd Jürgens – adwokat Legraine
- Anatolij Sołowjow – adwokat Legraine (głos)
- Alain Delon – inspektor policji Foche
- Rodion Nachapietow – inspektor policji Foche (głos)
- Claude Jade – Françoise
- Natalja Fatiejewa – Françoise (głos)
- Albert Fiłozow – Scherner
- Georges Géret – Dennis Pew
- Nikołaj Grińko – Jermolin
- Gleb Striżenow – Simon
- Michaił Głuzski – Simon (głos)
- Jacques Roux – Johnson
Źródło: [2]
Wersja polska
Opracowanie: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
Reżyseria: Maria Piotrowska
Tekst: Krystyna Albrecht
Dźwięk: Stanisław Uszyński
Montaż: Anna Szatkowska
Kierownictwo produkcji: Wojciech Rakowski
Obsada:
- Krzysztof Marek – Andriej „André” Iljicz Borodin
- Dorota Kawęcka –
- Marie Louni,
- Natalia
- Roman Wilhelmi – Max Richard
- Tadeusz Wieczorek – inspektor policji Foche
- Igor Śmiałowski – adwokat Legraine
- Jacek Czyż – Scherner
- Juliusz Berger – Dennis Pew
- Krystian Tomczak – Jermolin
Źródło:[3]
Nagrody
| Nagroda | Kategoria | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|
| XIV Wszechzwiązkowy Festiwal Filmowy | Nagroda Główna | Wygrana | [1] |
| XII Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Moskwie | Złoty Medal | Wygrana |
Przypisy
Linki zewnętrzne
- p
- d
- e
Filmy w reżyserii Aleksandra Ałowa
- p
- d
- e
Filmy w reżyserii Władimira Naumowa
| 1950–59 | |
|---|---|
| 1960–69 |
|
| 1970–79 | |
| 1980–89 | |
| 1990–99 |
