Teleinformatyka

Teleinformatyka – równoważna ściśle powiązanym: informatyce technicznej z telekomunikacją, jako specjalność w dyscyplinie nauk inżynieryjno-technicznych oraz kierunek studiów, obejmująca inżynierię komputerów i oprogramowania w projektowaniu i eksploatacji systemów teleinformatycznych funkcjonujących z wykorzystaniem sieci internetowej.

Etymologia

W latach 78/79 dyskutowano w Polsce o dwóch rozumieniach pojęcia teleinformatyka (nazwa pochodząca ze złożenia nazwy telekomunikacja i informatyka) stwierdzając[1]:

Przez teleinformatykę rozumiemy dział informatyki, w którym przynajmniej niektóre zadania elementarne są wykonywane zdalnie za pomocą środków telekomunikacyjnych[2] oraz dział telekomunikacji zajmujący się problematyką szeroko rozumianego zdalnego dostępu komputerów nosi nazwę teleinformatyka[3].

a było to jeszcze w czasach mechanicznych i elektronicznych central PSTN.

Termin teleinformatyka istniał nieco w zapomnieniu przez następne lata. Jednakże w tych latach coraz więcej urządzeń sieci telekomunikacyjnych było projektowanych w technice cyfrowej, aż do opracowania infrastruktury sieciowej całkowicie zarządzanej przez systemy informatyczne. Równocześnie w tych latach, systemy informatyczne w znaczącym stopniu uzależniły swoje działania od stałego dostępu do publicznej sieci teleinformatycznej – internetu, stając się systemami teleinformatycznymi[4]. Pojawiły się też nowe wymagania na zapewnienie bezpieczeństwa systemów i sieci – bezpieczeństwa teleinformatycznego. Symbioza informatyki i telekomunikacji stała się faktem[5].

Coraz więcej uczelni wprowadza kierunki studiów dziennych oraz podyplomowych: „informatyka techniczna i telekomunikacja oraz studiów „teleinformatyka”[6]. Istnieje też zawód „technik teleinformatyk”.

Obecnie termin teleinformatyka oraz teleinformatyczny jest już powszechnie używany i dobrze rozumiany. Występuje też w szerszym znaczeniu opisu produktów i usług teleinformatycznych społeczeństwa cyfrowego.

W ramach obowiązującej od 2018 w Polsce Klasyfikacji dziedzin i dyscyplin naukowych teleinformatyka jest specjalnością w ramach szerokiej dyscypliny informatyka techniczna i telekomunikacja w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych.

Badania i program kierunku teleinformatyka

Zakres badań i przedmioty programu obejmują praktycznie cały obszar wiedzy informatycznej i telekomunikacyjnej, stąd konieczne jest formowanie specjalności i specjalizacji. W tym obszarze znajdują się działy:

  • podstawy teorii informacji i transmisji sygnałów cyfrowych
  • inżynieria komputerowa z ukierunkowaniem na projektowanie cyfrowych urządzeń sieciowych oraz systemów mikroprocesorowych.
  • inżynieria oprogramowania z ukierunkowaniem na integrację systemów informatycznych działających w sieci z gwarancjami bezpieczeństwa teleinformatycznego.
  • inżynieria sieci przewodowych i bezprzewodowych z zarządzaniem ruchem i usługami teleinformatycznymi.
  • multimedia szeroko rozumiane.

Zobacz też

  • Teleinformatyka jako sektor gospodarczy

Przypisy

  1. Informatyka Nr 4/81.
  2. WładysławW. Nowicki WładysławW., O ścisłość pojęć i kulturę słowa w technice, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1978 .
  3. WładysławW. Majewski WładysławW., O teleinformatyce, „Przegląd Telekomunikacyjny”, 4, 1979 .
  4. Dz.U. z 2005 r. nr 64, poz. 565 Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
  5. Teleinformatyka to nowe możliwości [online] [dostęp 2011-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2008-06-18] .
  6. Teleinformatyka studia – kierunek studiów.

Linki zewnętrzne

  • Biblioteka: Roczniki Informatyki 1971–2000 w Bibliotece Cyfrowej Politechniki Śląskiej. 1970. (pol.).
Kontrola autorytatywna (branża):
  • LCCN: sh87002293
  • BnF: 11952896f
  • BNCF: 52465
  • NKC: ph752781
  • J9U: 987007532077305171
  • LNB: 000338073