Theodor Gomperz

Ten artykuł od 2013-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Theodor Gomperz

Data i miejsce urodzenia	29 marca 1832 Brno
Data i miejsce śmierci	29 sierpnia 1912 Baden
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia klasyczna
Alma Mater	Uniwersytet Wiedeński
Habilitacja	1867
Profesura	1873
Doktor honoris causa Uniwersytet Albrechta w Królewcu – 1868
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Wiedeński
Multimedia w Wikimedia Commons

Theodor Gomperz (ur. 29 marca 1832 w Brnie – zm. 29 sierpnia 1912 w Baden) – austriacki filozof i filolog.

Życiorys

W 1849 rozpoczął studia prawnicze w Wiedniu, które kontynuował w latach 1850-53 jako filolog klasyczny, uzyskując w 1867 tytuł Privatdozenta. W latach 1873-1901 był profesorem filologii klasycznej na uniwersytecie wiedeńskim. Od roku 1882 członek Austriackiej Akademii Nauk. Zajmował się głównie historią filozofii i kultury starożytnej (badacz papirusów herkulańskich z kolekcji Filodemosa z Gadary). Podkreślał szczególną rolę sofistów w rozwoju filozofii starożytnej i wskazywał na znaczną wartość naukową starożytnych teorii fizyczno-matematycznych. W poglądach filozoficznych był zwolennikiem pozytywizmu (zwalczał wszelką metafizykę). Przyczynił się do spopularyzowania tego kierunku w Niemczech, m.in. tłumacząc dzieła Johna Milla. Najbardziej znane prace Gomperza to: Zu Aristoteles Poëtik (1888) oraz Griechische Denker... (t. 1-3 1896-1909, wyd. 5 1965)^[1][2].

Przypisy