Tlalocan

Ten artykuł od 2016-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tlalocan (nah. „kraina wody”) – mityczny raj aztecki, którym według indiańskich legend władał bóg deszczu Tlaloc i jego małżonka Chalchiuhtlicue. Według wierzeń Azteków był to najniższy z 3 kręgów niebieskich, który miał być położony w wysokich górach i obfitujący w pożywienie, kwiaty oraz owoce. Przybywały do niego głównie dusze topielców i zmarłych od porażenia piorunem, a także od wszystkich innych chorób związanych z wodą, aby zażywać przez 4 lata wszelkich przyjemności i ponownie wrócić na ziemię.