Tracey Emin

Tracey Emin
Ilustracja
Imię i nazwisko

Tracey Karima Emin

Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1963
Croydon

Alma Mater

Royal College of Art

Dziedzina sztuki

malarsztwo, rysunek, rzeźba, instalacja

Ważne dzieła
Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
„You Forgot To Kiss My Soul” autorstwa Tracey Emin

Tracey Karima Emin (ur. 3 lipca 1963 w Croydon, w Londynie) – brytyjska artystka zajmująca się malarstwem, rysunkiem, grafiką, rzeźbiarstwem, fotografią, instalacją, tekstami neonowymi i filmem. Jedna z najbardziej znanych przedstawicielek grupy Young British Artists z lat 90. XX wieku.

Życiorys

Dorastała w Margate, ze swoim bliźniaczym bratem Paulem. Jej matka jest Angielką, a ojciec – Turkiem cypryjskim[1]. Absolwentka Royal College of Art w Londynie (1989). Wystawiała w wielu prestiżowych galeriach. W 2007 reprezentowała Wielką Brytanię na Biennale w Wenecji. Od 2011 jest profesorem rysunku w londyńskiej Royal Academy of Arts. W 2013 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego (CBE)[2]. Mieszka w Londynie.

Twórczość

Sztuka artystki opiera się na jej własnych życiowych doświadczeniach. Miłość, seksualność czy tęsknota, to główne tematy. Ujawnia intymne szczegóły w swoich często prowokujących dziełach, np. w instalacji „Everyone I Have Ever Slept With 1963–1995”. Z kolei „My Bed” z 1998, to prawdziwe łóżko artystki, z wszystkimi użytymi rzeczami, w którym spędziła kilka dni, cierpiąc na depresję. Instalacja ta była pokazywana w Tate Gallery i nominowana do prestiżowej nagrody Turner Prize w 1999[3].

Emin była od wczesnych lat zainspirowana twórczością Egona Schiele’a i Edvarda Muncha. W 2018 wygrała konkurs na udekorowanie przestrzeni przy nowej siedzibie Muzeum Muncha w Bjørvika w Oslo. W 2021 stanęła tam siedmiometrowa rzeźba jej autorstwa – „The Mother”. Była też pierwszą artystką, która miała indywidualną wystawę w tym muzeum, co zbiegło się z jego oficjalnym otwarciem w październiku 2021[4].

Tracey Emin jest też autorką wielu publikacji.

Przypisy

  1. The Perfect Place to Grow. tate.org.uk. [dostęp 2022-02-22]. (ang.).
  2. Tracey Emin, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-02-20]  (ang.).
  3. Sylwia Serafinowicz: Gramatyka miłości. dwutygodnik.com. [dostęp 2022-02-20].
  4. Tracey Emin. snl.no [dostęp 2022-02-20] (norw.)

Linki zewnętrzne

  • Tracey Emin – Biography. egs.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-08)].. egs.edu (ang.)
  • Tracey Emin. saatchigallery.com (ang.)
  • Znana artystka poślubiła kamień. „Teraz nie jestem sama”. tvn24.pl, 23 marca 2016
  • Tracey Emin w bazie IMDb (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000114410850
  • VIAF: 32852261
  • ULAN: 500057399
  • LCCN: nb99030053
  • GND: 12140367X
  • BnF: 15028203s
  • SUDOC: 112078982
  • NKC: mub2011664866
  • BNE: XX4816222
  • NTA: 242248691
  • BIBSYS: 99021034
  • CiNii: DA18111056
  • PLWABN: 9810573845705606
  • NUKAT: n2006058413
  • J9U: 987007447780705171
  • LNB: 000302756
  • CONOR: 26720611
  • BNC: 000632190
  • WorldCat: lccn-nb99030053
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Tracey-Emin
  • NE.se: tracey-emin
  • SNL: Tracey_Emin
  • DSDE: Tracey_Emin