Traktat o relikwiach : Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Traktat o relikwiach

Ten artykuł od 2016-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Traktat o relikwiach (fr.: Traité des reliques) – to dzieło teologiczne Jana Kalwina z 1543 roku, które potępia kult relikwii jako bałwochwalstwo.

Wśród chrześcijan tamtej epoki były popularne katolickie praktyki kultowe, które bardzo niepokoiły Kalwina. W celu "oczyszczenia Kościoła od wszelkich wymysłów ludzkich" napisał traktat ostro atakujący kult relikwii jako absurdalny i "przeciwny rozumowi".

W pierwszej części traktatu Kalwin opisywał szczegółowo różne relikwie, otaczane czcią w Europie, np. krople mleka Matki Boskiej, których „jest tyle, że nawet gdyby Najświętsza Panna była krową i nawet gdyby była mamką przez całe swoje życie, z wielkim trudem mogłaby ich dostarczyć w takiej ilości”. Kalwin policzył także ilość rzekomych gwoździ z krzyża, na którym umarł Chrystus (było ich wówczas aż 14, czyli o 11 za dużo), a także doliczył się aż trzech napletków Jezusa, czczonych w Rzymie, Charroux i Hildesheim.

W drugiej części traktatu Kalwin ukazuje niebezpieczeństwo kultu relikwii, które "są kłamstwem" i prowadzą do "potworności" takich jak modlenie się do kości psa, zwłok ladacznicy lub bandyty oraz do gorszącego handlu zwłokami zmarłych, ćwiartowania tych zwłok itp. "Zamiast szukać Jezusa Chrystusa w Jego słowach, sakramentach i łaskach duchowych, świat, jak to ma w zwyczaju, zabawiał się Jego szatami, koszulami i prześcieradłami".

Traktat z powodu ironicznego, błyskotliwego i szyderczego stylu, w jakim był napisany, okazał się jednym z największych bestsellerów tamtej epoki: w XVI w. pojawiło się 10 wydań w różnych językach: francuskim, angielskim, łacińskim, niemieckim i flamandzkim.