Użyteczność (ekonomia)

Użyteczność – zdolność dobra do zaspokajania potrzeb. Określa subiektywną przyjemność, pożytek lub zadowolenie płynące z konsumowanych (ew. posiadanych) dóbr. W szerszym ujęciu jest to satysfakcja i przyjemność wobec korzyści jaką osiągają konsumenci w wyniku użycia (konsumpcji) jakiegoś dobra.

Wartość użyteczności pozwala subiektywnie określić, ile zadowolenia dostarczają konsumentowi konsumowane przez niego produkty i usługi. Możliwe jest też istnienie użyteczności ujemnej, która informuje, że konsumpcja danego dobra (czy danej ilości dobra, czy w dany sposób) sprawia konsumentowi przykrość.

Przykładowo konsumpcja pierwszych dwóch pączków będzie miała dla przeciętnego człowieka wysoką użyteczność, kolejnych trzech - wciąż użyteczność dodatnią, jednak już mniejszą. Spożycie szóstego pączka może się okazać dla konsumenta obojętne (nie jest już ani przyjemnością, ani też nie sprawia mu przykrości - użyteczność zerowa). Natomiast zjedzenie siódmego i kolejnych pączków, może sprawiać spożywającemu przykrość (objedzenie, ból brzucha, zbyt duża ilość cukru, rozterki związane z tyciem itp.).

Do takiej sytuacji odnosi się prawo malejącej użyteczności krańcowej (I Prawo Gossena).

Zobacz też

Kontrola autorytatywna (pojęcie ekonomiczne):
  • GND: 4172189-5, 4172187-1
  • BNCF: 47415
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: topic/utility-economics
  • SNL: nyttefunksjon
  • DSDE: nytte