Ucieszków
wieś | |||
Ucieszkowski kościół pw. Opatrzności Boskiej | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | Pawłowiczki | ||
Liczba ludności (2009) | 485[2] | ||
Strefa numeracyjna | 77 | ||
Kod pocztowy | 47-280[3] | ||
Tablice rejestracyjne | OK | ||
SIMC | 0501825 | ||
Położenie na mapie gminy Pawłowiczki | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa opolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego | |||
50°13′55″N 17°59′43″E/50,231944 17,995278[1] | |||
|
Ucieszków (dodatkowa nazwa w j. niem. Autischkau) – wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki.
Nazwa
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1223 roku gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Cescovo”[4] Dawna nazwa została później zgermanizowana na Autischkau[4]. Spis geograficzno-topograficzny miejscowości leżących w Prusach z 1835 roku, którego autorem jest J.E. Muller notuje polską nazwę miejscowości Uciśkow i niemiecką Autischkau[5].
15 marca 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Ucieszków[6].
Historia
Do głosowania podczas plebiscytu uprawnione były w Ucieszkowie 664 osoby, z czego 549 tj. ok. 82,7%, mieszkańców polskojęzycznych (w tym 546, ok. 82,2% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 653 głosy (ok. 98,3% uprawnionych), w tym 648 (ok. 99,2%) ważnych; za Niemcami głosowało 514 osób (ok. 78,7%), a za Polską 134 osoby (ok. 20,5%)[7].
W 1885 r. w miejscowości mieszkało 925 osób, w 1933 r.[8] – 948 osób, a w 1939 r.[9] – 897 osób[10].
Zabytki
Do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa wpisane są[11]:
- kościół parafialny pw. Opatrzności Boskiej z 1. połowy XIX w.
- dom zakonny elżbietanek przy ul. Klasztornej 8 z 1910 roku.
Najstarsze znane informacje o kościele w Ucieszkowie pochodzą z 1358 roku. W 1805 r. zbudowano nową, klasycystyczną świątynię; po pożarze w 1809 r. odbudowano ją w latach późniejszych. W czasie II wojny światowej kościół został uszkodzony, a jego odbudowa miała miejsce w 1951 roku[12].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142462
- ↑ BDL :: Bank Danych Lokalnych. Główny Urząd Statystyczny, 2013. [dostęp 2013-07-04]. (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1323 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b Grünhagen 1866 ↓, s. 121.
- ↑ Muller 1835 ↓, s. 98.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297).
- ↑ Odpis urzędowego dziennika Komisji Międzysojuszniczej Rządzącej i Plebiscytowej na Górnym Śląsku w Opolu „Journal Officiel de Haute-Silésie” Nr. 21 z dnia 7-go maja 1921 r., zawierającego wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku.. Katowice: Biuro Sejmu Śląskiego, 1932-10-10, s. 7. [dostęp 2013-07-04]. (fr. • pol.).
- ↑ Stan na 16 czerwca.
- ↑ Stan na 17 maja.
- ↑ Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Cosel. 2006. [dostęp 2013-07-04]. (niem.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 76 .
- ↑ Gmina Pawłowiczki – Z kart historii. 2007. [dostęp 2013-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-25)]. (pol.).
Bibliografia
- ColmarC. Grünhagen ColmarC., Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).
- J.E. Muller: Vollstandiges geographish, statistisch, topographisches Worterbuch preusischen Staates. Erfurt: J.E. Muller'sche Buchhandlung, 1835.
- Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju
- Geoportal
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Pawłowiczki
Wsie |
|
---|---|
Osada |
|
Integralne części wsi |
|