Uniwersytet Johannesa Gutenberga w Moguncji

Uniwersytet Jana Gutenberga w Moguncji

Johannes Gutenberg-Universität Mainz

Logo uczelni

Państwo

Niemcy

Kraj związkowy

Nadrenia-Palatynat

Adres

Moguncja

Położenie na mapie Nadrenii-Palatynatu

Położenie na mapie Niemiec

49°59′35″N 8°14′30″E/49,993056 8,241667

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Uniwersytet Johannesa Gutenberga w Moguncji, Uniwersytet Jana Gutenberga w Moguncji, Uniwersytet Johanna Gutenberga w Moguncji^[1] (niem. Johannes Gutenberg-Universität Mainz), skrótowo Uniwersytet w Moguncji, Uniwersytet Moguncki – niemiecki uniwersytet z siedzibą w Moguncji, jeden z najstarszych i największych w Niemczech. Założony został w roku 1477 przez arcybiskupa mogunckiego Teodoryka z Isenburga. Oferował naukę teologii, medycyny, prawa kościelnego, prawa rzymskiego oraz gramatyki, retoryki, dialektyki, arytmetyki, geometrii, astronomii i muzyki. Studiowało na nim wówczas około 200 studentów.

Uniwersytet zamknięto wskutek burzliwych wydarzeń związanych z rewolucją francuską. W 1792 francuska armia okupowała Moguncję; w 1793 miejscowi jakobini proklamowali tu republikę, która przetrwała cztery miesiące i została zlikwidowana przez władze pruskie. Francuzi ponownie okupowali Moguncję od 1797 do 1814. Zamknięto wówczas (w 1798) uniwersytet; jedynie wydział lekarski przetrwał do 1823.

Uniwersytet w Moguncji otwarty został powtórnie w roku 1946, z 2088 studentami, w nowej siedzibie na terenie dawnych koszar wojskowych, położonych na wzgórzu poza centrum miasta, przekształconych przez władze francuskiej strefy okupacyjnej w kampus uniwersytecki.

Obecnie kształci się tu około 32 tys. studentów. Uczelnia posiada wysoko zaawansowaną aparaturę badawczą, zwłaszcza w instytutach fizyki jądrowej i chemii jądrowej.

Uniwersytet w Moguncji utrzymuje bardzo dobre kontakty z nauką polską, regularnie zapraszając profesorów z Polski na wykłady gościnne. W ramach Instytutu Slawistyki oferowane są studentom również studia polonistyczne, jak również krótsze kursy z języka i kultury polskiej.

Od 2007 moguncka uczelnia wyróżnia się kolejną specjalnością: jest pierwszym niemieckim uniwersytetem, który produkuje internetowy program telewizyjny. Program ten przeznaczony jest dla nowo immatrykulowanych studentów i nazywa się ersti.tv (w tłumaczeniu pierwszacy.tv). Projekt powstał i jest nadawany ze studenckiej inicjatywy.

Rektorzy i prezydenci

Rektorzy (1946–1974)

Josef Schmidt (1946–1947)
August Reatz(inne języki) (1947–1949)
Hellmut Georg Isele(inne języki) (1949–1951)
Kurt Galling(inne języki) (1951–1952)
Adolf Dabelow(inne języki) (1952–1953)
Arnold Schmitz(inne języki) (1953–1954)
Gottfried Köthe(inne języki) (1954–1956)
Johannes Kraus (1956–1957)
Friedrich Delekat(inne języki) (1957–1958)
Karl Schwantag(inne języki) (1958–1959)
Kurt Voit(inne języki) (1959–1960)
Arnold Schmitz(inne języki) (1960–1961)
Horst Falke (1961–1962)
Martin Schmidt (1962–1963)
Johannes Bärmann(inne języki) (1963–1964)
Hans Leicher(inne języki) (1964–1965)
Gerhard Funke(inne języki) (1965–1966)
Hans Rohrbach(inne języki) (1966–1967)
Adolf Adam (1967–1968)
Manfred Mezger(inne języki) (1968–1969)
Peter Schneider (1969–1974)

Prezydenci (od 1974)

Peter Schneider (1974–1980)
Manfred Harder (1980–1984)
Klaus Beyermann(inne języki) (1984–1990)
Jürgen Zöllner(inne języki) (1990–1991)
Josef Reiter (1991–2001)
Jörg Michaelis(inne języki) (2001–2007)
Georg Krausch(inne języki) (wybrany 1 kwietnia 2007)

Popiersie Gutenberga na kampusie uniwersyteckim

Znane osoby związane z moguncką uczelnią

Johann Joachim Becher (1635–1682)
Georg Forster (1754–1794)
Carl Zuckmayer (1896–1977)
Anna Seghers (1900–1983)
Fritz Straßmann (1902–1980)
Fritz Jung (1903–1981)
Kurt Weber (1928-2015)
Paul Crutzen (ur. 1933)
Karl Lehmann (ur. 1936)
Franz Josef Jung (ur. 1949)
Włodzimierz Kuroczyński (ur. 1950)
Stanisław Potrzebowski (ur. 1937)

Doktorzy honorowi

Jan Paweł II, 1977^[2]
Andrzej Zoll, 1997^[3]

Przypisy

↑ Niemcy. Ważniejsze szkoły wyższe (1993), [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-01-05] .
↑ Chronik. (niem.) ub.uni-mainz.de.
↑ Bibliographie zur Mainzer Universitätsgeschichte | UB Mainz [online], ub.uni-mainz.de [dostęp 2024-04-26] (niem.).