Urocricetus
| Urocricetus | |||
| Satunin, 1903[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | Supramyomorpha | ||
| Infrarząd | myszokształtne | ||
| Nadrodzina | myszowe | ||
| Rodzina | chomikowate | ||
| Podrodzina | chomiki | ||
| Rodzaj | Urocricetus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Urocricetus kamensis Satunin, 1903 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Urocricetus – rodzaj ssaków z podrodziny chomików (Cricetinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Chińskiej Republice Ludowej, Indiach i Nepalu[2][3].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 80–112 mm, długość ogona 29–64 mm, długość ucha 13–18 mm, długość tylnej stopy 15–18 mm; masa ciała 20–48 g[3][4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1903 roku rosyjski zoolog Konstantin Satunin na łamach Jeżegodnika Zoologiczeskago Muzieja Impieratorskoj Akadiemіi Nauk[1]. Na gatunek typowy Satunin wyznaczył (oznaczenie monotypowe) chomiczaka tybetańskiego (U. kamensis)
Etymologia
Urocricetus: gr. ουρα oura ‘ogon’; rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik)[5].
Podział systematyczny
Takson wyodrębniony na podstawie danych molekularnych z Cricetulus[6]. Do rodzaju należą następujące gatunki[7][4][2][8]:
- Urocricetus alticola (O. Thomas, 1917) – chomiczak górski
- Urocricetus kamensis Satunin, 1903 – chomiczak tybetański
Przypisy
- ↑ a b K.A. Satunin. Neue Nagetiere aus Centralasien. I. Neue Nagetiere aus den Materialien der grossen russischen Expeditionen nach Centralasien. „Ежегодникъ Зоолoгическаго Музея Императорской Академіи Наукъ”. 7 (4), s. 573, 1902. (niem.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 340. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 285. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 220. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 701, 1904. (ang.).
- ↑ V.S. Lebedev, A.A. Bannikova, K. Neumann, M.V. Ushakova, N.V. Ivanova & A.V. Surov. Molecular phylogenetics and taxonomy of dwarf hamsters Cricetulus Milne-Edwards, 1867 (Cricetidae, Rodentia): description of a new genus and reinstatement of another. „Zootaxa”. 4387 (2), s. 331–349, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4387.2.5. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-03]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
