Włodzimierz Miklaszewski
kapral | |
Data i miejsce urodzenia | 27 października 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 26 lutego 1919 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1918–1919 |
Formacja | Armia Wielkopolska |
Jednostki | 1 pułk rezerwowy Strzelców Wielkopolskich |
Główne wojny i bitwy | powstanie wielkopolskie |
Odznaczenia | |
Włodzimierz Miklaszewski (ur. 27 października 1897 w Kostrzynie, zm. 26 lutego 1919 pod Nakłem) – podoficer armii wielkopolskiej, uczestnik powstania wielkopolskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Kostrzynie jako syn Ludwika[1]. Od 27 grudnia 1918 brał udział w powstaniu wielkopolskim. W stopniu kaprala w szeregach 1 pułku rezerwowego Strzelców Wielkopolskich brał udział w walkach na odcinku północnym frontu (Bydgoszcz, Piła).
Szczególnie zasłużył się 9 lutego 1919, kiedy „został wysłany w patrolu podoficerskim do wsi Józefiny pod Nakłem. W trakcie rozpoznania patrol został otoczony z trzech stron przez Niemców. M. został ciężko ranny i wzięty do niewoli. Zm. z ran. Pochowany na cm. parafialnym w Kostrzyniu. Na wniosek płk. Taczaka pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari”[1].
Był kawalerem.
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 141.
- ↑ Plasota 1929 ↓, s. 27.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Kazimierz Plasota: Zarys historji wojennej 68-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historji wojennej pułków polskich 1918–1920.