Walter Gerstenberg
| Data i miejsce urodzenia | 26 grudnia 1904 |
|---|---|
| Pochodzenie | niemieckie |
| Data i miejsce śmierci | 26 października 1988 |
| Gatunki | |
| Zawód | muzykolog |
Walter Gerstenberg (ur. 26 grudnia 1904 w Hildesheim[1][2], zm. 26 października 1988 w Tybindze[2]) – niemiecki muzykolog.
Życiorys
Studiował w Berlinie u Hermanna Aberta, Curta Sachsa i Friedricha Blumego oraz w Lipsku u Theodora Kroyera i Hermanna Zencka[1]. W 1929 roku uzyskał stopień doktora na podstawie dysertacji pt. Die Klavierkompositionen Domenico Scarlattis (wyd. Ratyzbona 1933; nowe wyd. 1969)[1][2]. Od 1929 do 1932 roku pracował jako asystent w Musikwissenschaftliches Institut i Instrumente-Museum, uczył też historii muzyki w lipskim konserwatorium[1]. Od 1932 do 1938 roku pracował w instytucie muzykologii na uniwersytecie w Kolonii, gdzie w 1935 roku habilitował się na podstawie pracy Beiträge zur Problemgeschichte der evangelischen Kirchenmusik[1][2]. W kolejnych latach wykładał na uniwersytetach w Rostocku (1941–1948), Berlinie Zachodnim (1948–1952), Tybindze (1952–1958 i 1959–1970) oraz Heidelbergu (1958)[1][2].
Był członkiem kolegium wydawniczego Neue Bach-Ausgabe, redaktorem „Tübinger Bach-Studien” oraz współredaktorem „Archiv für Musikwissenschaft”[1]. Był członkiem Zentralinstitut für Mozartforschung przy Mozarteum w Salzburgu[1].
Ważniejsze prace
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
- Die Zeitmasse und ihre Ordnungen in Bachs Musik (Einbeck 1951)
- Zur Erkenntnis der Bachsen Musik (Berlin 1951)
- Musikerhandschriften von Palestrina bis Beethoven (Zurych 1960)
- Über Mozarts Klangwelt (Tybinga 1966)
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Walter Gerstenberg – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
