Wiewiórka rudobrzucha
Sciurus aureogaster[1] | |||
F. Cuvier, 1829 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Rodzina | |||
Podrodzina | wiewiórki | ||
Rodzaj | |||
Gatunek | wiewiórka rudobrzucha | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Wiewiórka rudobrzucha[3] (Sciurus aureogaster) – gatunek ssaka z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae)[4]. Występuje w lasach na terenie południowo-zachodniej części Meksyku.
Długość wynosi wraz z głową i ciałem do 23-32 cm, ogon dorasta do 23-27 cm i jest koloru wielobarwnego. Ubarwienie jej jest szare z jaskrawymi, rudymi plamami na głowie i w okolicy ogona. Od strony brzusznej barwa futerka jest koloru rudego i ciemnobrązowego.
Z wyglądu przypomina nieco wiewiórkę pospolitą.
Tryb życia wiewiórki jest nadrzewny, odżywia się głównie owocami drzew na których bytuje.
Przypisy
- ↑ Sciurus aureogaster, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Sciurus aureogaster, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Sciurus aureogaster. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-11-29]
Bibliografia
- K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.