Wikarówka Kościoła Mariackiego w Krakowie
nr rej. A-666 z dnia 3.10.1984 | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | |||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie Krakowa | |||
50°03′41,48″N 19°56′24,84″E/50,061522 19,940233 | |||
|
Wikarówka Kościoła Mariackiego – zabytkowy budynek, zlokalizowany przy placu Mariackim na krakowskim Starym Mieście, odgradzający go od Małego Rynku.
Historia
Pierwszy budynek wikarówki został wzniesiony w tym miejscu w 1631 w stylu barokowym. W połowie XVIII wieku przebudowano go według projektu architekta Franciszka Placidiego. Przetrwał on do 1934, kiedy został rozebrany ze względu na zły stan techniczny, grożący katastrofą budowlaną. Równocześnie z pracami rozbiórkowymi rozgorzała dyskusja na temat zagospodarowania tego miejsca. Pojawiły się głosy, m.in. Mariana Dąbrowskiego, redaktora naczelnego „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, aby pozostawić plac Mariacki otwarty na Mały Rynek[1]. Ostatecznie zdecydowano się na budowę w tym miejscu nowego gmachu wikarówki, za czym przemawiały uwarunkowania historyczne oraz fakt, że pozostawienie pustego miejsca odsłoniłby zbyt duży nienaturalny kontrast gotyckiej bryły kościoła św. Barbary z jego barokową apsydą. Prace nad nowym budynkiem, zaprojektowanym przez Franciszka Mączyńskiego w stylu klasycyzującym, ukończono w 1936[2].
3 października 1984 Wikarówka została wpisana do rejestru zabytków[3]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[4].
Przypisy
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Pierzeja wschodnia |
|
---|---|
Pierzeja zachodnia |
|