Wilhelm Florentin von Salm-Salm

Wilhelm Florentin von Salm-Salm
Arcybiskup Metropolita Praski
Prymas Czech
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1745
Anholt

Data i miejsce śmierci

14 września 1810
Hambach an der Weinstraße

Miejsce pochówku

Katedra świętego Wita

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

17 marca 1771

Nominacja biskupia

30 stycznia 1776
(biskup Tournai)
1 maja 1793
(arcybiskup praski)

Sakra biskupia

14 lipca 1776

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 lipca 1776

Konsekrator

Max Friedrich von Königsegg und Rothenfels

Współkonsekratorzy

Karl Aloys von Königsegg und Rothenfels
Felix Josephus Hubertus de Wavrans

Konsekrowani biskupi
Václav Leopold Chlumčanský 1795
Współkonsekrowani biskupi
Corneille-François de Nélis 1785

Wilhelm Florentin von Salm-Salm, Vilém Florentin Salm (ur. 10 maja 1745 na zamku w Anholt; zm. 14 września 1810 w Hambach an der Weinstraße) – austriacki duchowny kościoła katolickiego, biskup Tournai w latach 1776–1793, arcybiskup metropolita praski i prymas Czech od 1793.

Życiorys

Młodość i początki pracy duszpasterskiej

Urodził się w jako osiemnaste dziecko austriackiego feldmarszałka i gubernatora Antwerpii, Nikolausa Leopolda von Salm-Salm. Zgodnie z życzeniem ojca był przeznaczony do służby wojskowej, dlatego uczył się w szkołach wojskowych. Ostatecznie jednak porzucił karierę wojskową i rozpoczął studia teologiczne oraz prawnicze w Kolonii i Liège. W 1761 został kanonikiem katedralnym w Kolonii, Strasburgu i Liège, a cztery lata później w Augsburgu.

17 marca 1771 otrzymał święcenia kapłańskie. W tym czasie kapituła katedralna w Tournai zwróciła się do cesarzowej Marii Teresy o powołanie go na nowego ordynariusza tamtejszej diecezji, która wakowała od 1770. Wilhelm von Salm-Salm otrzymał zatwierdzenie na tym stanowisku od cesarzowej dopiero 30 stycznia 1776, z kolei prowizję papieską kilka miesięcy później, czyli 20 maja.

Biskup Tournai

Jako biskup Tournai wykazał się wielką troską o sprawy duchowe i materialne swoich duchownych oraz wiernych przez co zyskał uznanie miejscowej ludności. Ponadto w latach 1773–1788 był regentem w swoich posiadłościach rodowych, zarządzając nimi do czasu osiągnięcia pełnoletniości przez swojego bratanka. W 1788 założył także zgodnie z wolą cesarz Józefa II Seminarium Ogólne w Lowanium.

Część diecezji Tournai należała do Francji, dlatego została objęta rewolucją francuską. W związku z tym biskup Wilhelm wziął udział w odbywających się w Wersalu obradach Stanów Generalnych. Gdy jednak jej przywódcy zaczęli buntować miejscowy kler diecezjalny oraz ingerować w działalność Kościoła katolickiego, na znak protestu i solidarności z dworem habsburskim wyjechał z Francji do Kolonii. Mimo to często wizytował swoje biskupstwo, uciekając z niego dopiero w czasie najazdu francuskiego na Niderlandy.

Arcybiskup praski

Znalazł się następnie w Wiedniu, gdzie dzięki poparciu Józefa II został mianowany 1 maja 1793 arcybiskupem metropolitą praskim. Papież Pius VI zatwierdził ten wybór 23 września tego samego roku, a 2 maja następnego roku odbył się jego uroczysty ingres do archikatedry św. Wita.

Na okres jego pontyfikatu przypadł trudny okres wojen napoleońskich, które objęły cały kontynent europejski. W tym czasie prowadził działalność charytatywną, przeznaczając na to własne fundusze rodzinne. Od 1793 przeznaczał także około 12 tysięcy florenów rocznie na utrzymanie biskupstwa w Czeskich Budziejowicach.

Jako arcybiskup wizytował rocznie kilka dekanatów. Zmarł w 1810 r. podczas jednej z podróży po rodzinnych stronach. jego grób znajduje się w kaplicy pałacowej w Kamenicach.

Sukcesja apostolska
Konsekrator: Max Friedrich von Königsegg und Rothenfels
Data konsekracji 14 lipca 1776
Współkonsekrował
Biskup Václav Leopold Chlumčanský
Data konsekracji 28 września 1795

Bibliografia

  • Kurt A. Huber: Erwin Gatz: Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1648–1803. ISBN 3-428-06763-0. (niem.).

Linki zewnętrzne

  • Krótka biografia na stronie „Catholic-Hierarchy”
  • p
  • d
  • e
Biskupi Tournai (500–626)
  • Eleutherius (500–531/532)
  • Agrecius (549–552)
Biskupi Tournai-Noyon (626–1146)
  • Acharius (ok. 626-ok. 638)
  • Eligiusz (641–660)
  • Momelin (661–685)
  • Antgaire (ok. 700)
  • Gui et Eunuce (ok. 740)
  • Heleseusz (747)
  • Adelfred (ok. 756/765)
  • Gislebert (769-ok. 782)
  • Pleo (ok. 798/799)
  • Wendelmarus (ok. 815)
  • Ronegaire (ok. 830/838)
  • Fichard (ok. 830/838)
  • Immon (840–860)
  • Rainelm (860–879)
  • Heidilo (880–902)
  • Rambert (909)
  • Airard (915–932)
  • Walbert (936–936)
  • Transmar (937–950)
  • Rodulphus (950–954)
  • Fulcher (954–955)
  • Hadulphus (955–977)
  • Liudolf (977–988)
  • Radboud I (989–997)
  • Hardewijn (1000–1030)
  • Hugo (1030–1044)
  • Boudewijn (1044–1068)
  • Radboud II (1068–1098)
  • Balderik (1098–1113)
  • Lambert (1114–1122)
  • Simon van Vermandois (1123–1146)
Biskupi Tournai (od 1146)
  • Anselmus (1146–1149)
  • Gerard (1149–1166)
  • Wouter (1066–1071)
  • Everhard van Avesnes (1073–1090)
  • Stefaan (1093–1203)
  • Gozewijn (1203–1218)
  • Walter van Marvis (1219–1252)
  • Wouter van Croix (1252–1261)
  • Jan Buchiau (1261–1266)
  • Jan van Edingen (1267–1274)
  • Filips Mus (1275–1282)
  • Michaël van Warenghien (1283–1291)
  • Jan van Vassogne (1292–1300)
  • Guy van Boulogne (1301–1324)
  • Elias van Ventadour (1324–1326)
  • Willem van Ventadour (1326–1333)
  • Theobald van Saussoire (1333–1333)
  • Andreas Ghini (1334–1342)
  • Jan des Prés (1342–1349)
  • Peter van Forest (1349–1350)
  • Philippe van Arbois (1351–1377)
  • Peter van Auxy (1379–1388)
  • Jan van West (1380–1384)
  • Lodewijk de la Trémouille (1388–1410)
  • Jan van Thoisy (1410–1433)
  • Jan van Harcourt (1433–1437)
  • Jan Chevrot (1437–1460)
  • Willem Fillastre (1460–1473)
  • Ferry van Clugny (1474–1483)
  • Karel van Hautbois (1506–1513)
  • Thomas Wolsey (1514–1518)
  • Lodewijk Guillard (1519–1524)
  • Karel van Croÿ (1524–1564)
  • Guibert d'Ongnies (1564–1574)
  • Pierre Pintaflour (1574–1580)
  • Max Morillon (1580–1586)
  • Jean de Vendeville (1586–1592)
  • Michel d'Esne (1592–1614)
  • Max Villain (1614–1644)
  • François Villain (1644–1660)
  • Gilbert de Choiseul (1660–1689)
  • François de Caillebot de La Salle (1689–1705)
  • Louis-Marcel de Coëtlogon-Méjusseaume (1705–1707)
  • René de Beauveau (1707–1713)
  • Johann Ernst von Löwenstein-Wertheim (1713–1731)
  • Franz Ernst von Salm-Reifferscheid (1731–1770)
  • Wilhelm Florentin von Salm-Salm (1776–1793)
  • François-Joseph Hirn (1802–1819)
  • Jean Joseph Delplancq (1829–1834)
  • Gaspard-Joseph Labis (1835–1872)
  • Edmond Dumont (1873–1879)
  • Isidore Joseph Du Roussaux (1880–1897)
  • Carolus Gustavus Walravens (1897–1915)
  • Amédée Crooy (1915–1923)
  • Gaston-Antoine Rasneur (1924–1939)
  • Luigi Delmotte (1940–1945)
  • Etienne Carton de Wiart (1945–1948)
  • Charles-Marie Himmer (1948–1977)
  • Jean Huard (1977–2002)
  • Guy Harpigny (od 2003)
  • p
  • d
  • e
Biskupi prascy (973–1344)
Arcybiskupi prascy (1344–1471)
Arcybiskupi prascy (od 1561)

  • p
  • d
  • e
Prymasi Czech
Prymasi Czech
(1627–1733)
Prymasi Czech
(1733–1919)
Prymasi Czech
(od 1919)