Witold Maliszewski (kompozytor)

Ten artykuł dotyczy kompozytora. Zobacz też: inne osoby, które tak się nazywają.
Witold Maliszewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1873
Mohylów Podolski

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1939
Zalesie Dolne

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Zobacz w Wikiźródłach hasło Witold Maliszewski w Encyklopedii Muzycznej PWM

Witold Maliszewski, ros. Ви́тольд Малише́вский (ur. 20 sierpnia 1873 w Mohylowie na Podolu, zm. 18 lipca 1939 w Zalesiu pod Warszawą) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa, urzędnika, i Leoni z Kryńskich. Ukończył gimnazjum i szkołę muzyczną przy Cesarskim Towarzystwie Muzycznym w Tyflisie. Po maturze w 1891 wyjechał do Petersburga, gdzie studiował matematykę na uniwersytecie (1891–1892) i medycynę w Wojskowej Akademii Medycznej (1892–1897). Podjął też studia muzyczne w Konserwatorium Petersburskim w latach 1898–1902 u Auguste'a Bernharda (teoria) i Nikołaja Rimskiego-Korsakowa (kompozycja).

Był założycielem, wykładowcą (1908–1921) i dyrektorem (1913–1921) Konserwatorium w Odessie, które wykształciło wielu muzyków światowej klasy. Terror bolszewicki zmusił kompozytora do opuszczenia Odessy w 1921 r. i przyjazdu do Warszawy. Zasługi Maliszewskiego były w Związku Radzieckim przemilczane, a Konserwatorium Odeskie, którego był założycielem otrzymało imię nie swego twórcy, a śpiewaczki operowej Antoniny Nieżdanowej, która nie była w żaden sposób związana z tą instytucją[1].

W Warszawie Maliszewski był dyrektorem Państwowego Konserwatorium Muzycznego, przemianowanego na Wyższą Szkołę Muzyczną im. Fryderyka Chopina (1922–1927) oraz prezesem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (1925–1928)[2]. W roku 1927 Maliszewski pełnił funkcję przewodniczącego jury I Konkursu Chopinowskiego.

W latach 1927–1934 pełnił funkcję naczelnika wydziału muzyki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

10 listopada 1933 „za zasługi na polu twórczości i pedagogiki muzycznej” został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]

Kompozytor zdobył II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. F. Schuberta w Genewie w 1928 r. za dokończenie Symfonii VIII Franza Schuberta.

U Maliszewskiego pobierali nauki: Witold Lutosławski, Feliks Łabuński, Bolesław Woytowicz, Feliks Rybicki, Mykoła Wiliński(inne języki) i inni.

Od 1901 był mężem Natali z Makarewiczów (1882–1974). Mieli trzy córki: Helenę, Marię Magdalenę i Walerię. Maria Magdalena Halfter (1907–1984), była śpiewaczką, pedagogiem.

Zmarł w lipcu 1939 w Zalesiu, spoczywa obok żony na cmentarzu parafialnym w Piasecznie[4][5].

Dzieła (wybór)

Twórczość: 4 symfonie, 3 kwartety smyczkowe, balety Boruta i Syrena, Requiem (1930), Missa Pontificalis (1930), Koncert b-moll na fortepian i orkiestrę (1938), Kwintet smyczkowy d-moll oraz Wielka kantata biblijna.

Utwory sceniczne

Utwory orkiestrowe

  • I Symfonia g-moll op. 8
  • Uwertura radosna (Ouverture Joyeuse; Ouverture Fröhliche) D-dur op. 11
  • II Symfonia A-dur op. 12 (1903)
  • III Symfonia nr 3 c-moll op. 14
  • IV Symfonia in D major (1925)

Utwory na instrument solowy z orkiestrą

  • Fantazja koncertująca Kujawska na fortepian i orkiestrę (1928)
  • Koncert b-moll na fortepian i orkiestrę op. 29 (1938)

Utwory kameralne

  • Sonata na skrzypce i fortepian op. 1
  • I Kwartet smyczkowy F-dur op. 2
  • Kwintet d-moll na 2 skrzypiec, altówkę i 2 wiolonczele op. 3
  • II Kwartet smyczkowy C-dur op. 6
  • III Kwartet smyczkowy Es-dur op. 15

Chóralne

  • Requiem (1930)
  • Missa Pontificalis (1930)

Przypisy

  1. I. Maliszewskij: Jubilej Odiesskoj konsierwatorii w siemiejnom razriezie. Izwiestnoje muzykalnoje zawiedienije otmietiło swoje 90-letije i 130-letije jego pierwogo riektora. 2003-12-26. [dostęp 2013-02-08]. (ros.).
  2. Fry­deryk Chopin Uni­ver­sity of Music
  3. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277
  4. Ś. p. Witold Maliszewski. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 163 z 22 lipca 1939. 
  5. TomaszT. Wojciuk TomaszT., Chcą odnowić nagrobek znanego kompozytora i jego córki. Każdy z nas może pomóc [online], PiasecznoNEWS, 16 grudnia 2022 [dostęp 2023-10-19]  (pol.).

Bibliografia

  • Wrocki E., W. Maliszewski, Warszawa, 1932.
  • Nazarenko V., Ukrainian page of Maestro Maliszewski, "Day" ("Dzień") Newspaper, 2010
  • Nazarenko, VI, Vilinsky, Yu. S., Volosatykh, O. Yu. Witold Maliszewski w muzycznym życiu Ukrainy i Polski,. Chasopys z Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy im. Czajkowskiego. - 2019. - № 2.s. 20-48. [1]

Linki zewnętrzne

  • Witold Maliszewski, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] .
  • Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, Witold Maliszewski, 1927
  • Witold Maliszewski (1873-1939) : Joyful Overture (c. 1902)
  • Witold Maliszewski - piano concerto Op.27
  • Maliszewski - Symphony No. 1 (1902)
  • Witold Maliszewski (kompozytor) – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
  • Utwory Witolda Maliszewskiego w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
Przewodniczący
Honorowi przewodniczący
  • ISNI: 0000000109488020
  • VIAF: 2736300
  • LCCN: no93024692
  • GND: 124298923
  • BnF: 148165918
  • NKC: jx20090819006
  • NTA: 245891102
  • Open Library: OL4693014A
  • PLWABN: 9810535207305606
  • NUKAT: n2004257223
  • J9U: 987007287599405171
  • LNB: 000183920
  • CONOR: 272853347
  • LIH: LNB:P6d;=BQ
  • PWN: 3936819
  • ЕСУ: 63131