Wskaźnik Sharpe’a

Wskaźnik Sharpe’a (współczynnik Sharpe’a, indeks Sharpe’a, ang. Sharpe ratio) – wskaźnik pozwalający ocenić wysokość „premii” uzyskiwanej z danego portfela inwestycyjnego przez inwestora w stosunku do poniesionego ryzyka; im wyższy jest ten czynnik, tym korzystniejsze dla inwestora otwarcie pozycji przy tym samym ryzyku.

Definicja

Współczynnik obliczany jest według wzoru:

S = R j R f σ j , {\displaystyle S={\frac {R_{j}-R_{f}}{\sigma _{j}}},}

gdzie:

S {\displaystyle S} – współczynnik Sharpe’a,
R j {\displaystyle R_{j}} – średnia stopa zwrotu portfela w danym okresie,
R f {\displaystyle R_{f}} – średnia stopa zwrotu wolna od ryzyka w danym okresie,
σ j {\displaystyle \sigma _{j}} – odchylenie standardowe stopy zwrotu portfela w danym okresie.

Zastosowanie

Zastosowanie wskaźnika umożliwia porównanie portfeli inwestycyjnych o różnych stopach zwrotu oraz o różnych poziomach ryzyka. Wskaźnik ten normalizuje uzyskane wyniki.

Wartość współczynnika

Portfele o wyższej wartości współczynnika Sharpe’a – uzyskują większe stopy zwrotu przy takim samym poziomie ryzyka.

Ujemna wartość wskaźnika oznacza iż portfel osiągnął stopę zwrotu niższą niż stopa wolna od ryzyka.

Zobacz też

Bibliografia

  • Robert Patterson: Kompendium terminów z zakresu finansów po polsku i po angielsku. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa Sp. z o.o., tom III S-Ż, 2011, s. 151–152. ISBN 978-83-7623-839-5.