Wskaźniki emisji zanieczyszczeń powietrza

Wskaźniki emisji zanieczyszczeń powietrza – wartości emisji zanieczyszczeń, odniesione do jednostkowej ilości surowca, przetwarzanego w instalacji określonego rodzaju, lub do jednostkowej ilości wytwarzanego produktu.

Liczbowe wartości wskaźników emisji z istniejących instalacji można wyznaczać doświadczalnie, na podstawie licznych pomiarów emisji, wykonywanych w różnych warunkach technologicznych. Pomiary emisji polegają na równoczesnym określaniu wielkości objętościowego strumienia emitowanych gazów i stężenia zanieczyszczenia w tych gazach. Pomiary są wykonywane przez akredytowane laboratoria, z użyciem urzędowo zalecanych metod. Ustala się wartość maksymalną oraz średnią dla roku lub sezonu. Wskaźnik emisji zanieczyszczeń z określonej instalacji jest ilorazem emisji przez wielkość produkcji.

W czasie obliczeń przewidywanej emisji z instalacji projektowanych korzysta się z wartości wskaźników wyznaczonych w analogicznych instalacjach istniejących.

W tabeli zawarto przykłady wskaźników emisji:

  • dwutlenku węgla z instalacji do spalania różnego rodzaju paliw (wartości odniesione do jednostki uzyskiwanej energii, kg CO2/GJ)[1]
  • amoniaku z ferm chowu i hodowli zwierząt (wartości odniesione do jednej sztuki)[2]
Rodzaj paliwa Wartość opałowa Wartość opałowa Wskaźnik emisji
Elektrownie, elektrociepłownie, ciepłownie. Wskaźniki emisji dwutlenku węgla (przykłady)[1]
MJ / kg MJ / m3 kg CO2/ GJ
Węgiel kamienny (elektrownie zawodowe) 21,3 - 94,13
Węgiel brunatny (elektrownie zawodowe) 8,65 - 110,47
Węgiel kamienny (elektrownie przemysłowe) 21,72 - 94,8
Brykiety z węgla kamiennego i brunatnego 20,7 - 92,71
Gaz ziemny wysokometanowy - 36,09 55,82
Gaz ziemny zaazotowany - 25,91 55,82
Drewno opałowe 15,6 - 109,76
Odpady komunalne - niebiogeniczne 10 - 140,14
Zwierzęta Wskaźnik emisji
Chów zwierząt. Wskaźniki emisji amoniaku (przykłady)[2]
g N-NH3 / sztuka·doba
Krowy mleczne i jałówki 16,9
Jałówki cielne 12,3
Woły 4,7
Cielaki 1,9
Trzoda chlewna - tuczniki 8
Owce nizinne 2
Owce wyżynne 0,6
Kury nioski 0,5


Wartości wskaźników są wykorzystywane w czasie określania wartości dopuszczalnej emisji w skali lokalnej lub globalnej. Oszacowanie emisji amoniaku np. z projektowanej fermy kur pozwala przeprowadzić obliczenia spodziewanego stężenia amoniaku w powietrzu jej otoczenia i określić prawdopodobieństwo przekraczania poziomów odniesienia, wskazanych w rozporządzeniu Ministra Środowiska. Percentyle 99,8 wartości średnich odniesionych do 1 h powinny być mniejsze od 400 μg/m3 (wartość średnioroczna – od 50 μg/m3)[3]. Oszacowanie emisji dwutlenku węgla z instalacji energetycznych kraju pozwala stwierdzić, czy zostały spełnione wymagania europejskich wytycznych, dotyczących emisji gazów cieplarnianych (IPCC, Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Wartości opałowe (WO) i wskaźniki emisji CO2 (WE) w roku 2006 do raportowania w ramach Wspólnotowego Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji za rok 2009
  2. ↑ a b T.H. Misselbrook, T.J. Van Der Weerden, B.F. Pain, S.C. Jarvis i inni. Ammonia emission factors for UK agriculture. „Atmospheric Environment”. 34, s. 871-880, 2000. Pergamon. [dostęp 2010-11-10]. (ang.). 
  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu, „Dz.U.”, 16, poz. 87, 2010 [dostęp 2010-11-10]  (pol.).