Wulka (rzeźbiarz)
Ten artykuł dotyczy rzeźbiarza. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Wulka, Vulca (VI w. p.n.e.) – jedyny znany z imienia artysta etruski, słynny rzeźbiarz, główny przedstawiciel szkoły rzeźbiarskiej w Wejach. Żył w VI w. p.n.e.
Przypisuje mu się m.in.
- rzeźbę terakotową Jowisza, czczoną na rzymskim Kapitolu w świątyni zbudowanej przez Tarkwinusza Pysznego, ostatniego króla Rzymu (543–509 p.n.e.);
- czterokonny rydwan, umieszczony na dachu tejże świątyni;
- posągi akroterionu świątyni Minerwy, Portonaccio (obecnie w Narodowym Muzeum Etruskim w Rzymie), naturalnych rozmiarów przedstawienie rzadkiego mitu walki Heraklesa z Apollinem o łanię kerynejską, w tym terakotowy posąg znany jako Apollo z Wejów (ok. 520–550 p.n.e.).
Zachowane figury z terakoty pochodzące ze szkoły Vulci i odnalezione w ruinach Wejów są przechowywane w Narodowym Muzeum Etruskim w Rzymie.
Linki zewnętrzne
- Apollo z Wejów – fotografia
- Apollo z Wejów, detal – fotografia
- Britannica: biography/Vulca-of-Veii
- Treccani: vulca
- Universalis: vulca
- DSDE: Vulca_fra_Veji
- Hrvatska enciklopedija: 65669