Wyspa Nadziei
Stacja meteorologiczna na wyspie | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Norwegia | ||
Terytorium zależne | Svalbard | ||
Akwen | Morze Barentsa | ||
Powierzchnia | 47 km² | ||
Populacja (2013) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie Svalbardu | |||
Położenie na mapie Arktyki | |||
76°35′N 25°10′E/76,583333 25,166667 | |||
|
Wyspa Nadziei (norw. Hopen) – arktyczna wyspa, należącą do Norwegii, leżącą ok. 100 km na południowy wschód od Spitsbergenu w archipelagu Svalbard.
Geografia
Wyspa Nadziei jest podłużnym, skalistym skrawkiem lądu, rozciągającym się w kierunku północno-wschodnim na długości ok. 33 km i szerokości 2 km. Leży na tym samym podmorskim płaskowyżu co Wyspa Niedźwiedzia i południowa część Spitsbergenu.
Powierzchnię wyspy stanowią góry zbudowane ze skał wapiennych, a ich wysokość waha się od 150 m na północy do ponad 350 m na południu. Najwyższym punktem jest Iversenfjellet o wysokości 370 m n.p.m.
Ochrona przyrody
Wyspa wraz z otaczającymi ją obszarami morskimi od 2003 roku objęta jest ochroną w ramach Rezerwatu Wyspy Nadziei[2] (Hopen naturreservat). Łączna powierzchnia rezerwatu wynosi 3185,7 km². Jego utworzenie miało na celu zachowanie praktycznie niektniętego ludzką ręką ekosystemu wyspy i przyległych obszarów morskich, w tym dna morskiego.
Wyspa Nadziei jest również obszarem występowania niedźwiedzi polarnych, które w tutejszych wodach znajdują pożywienie, oraz kilku gatunków ptaków, m.in. nurzyka polarnego i mewy trójpalczastej. Morza wokół wyspy są zimową ostoją morsów.
Przypisy
- ↑ World Gazetter
- ↑ Polski egzonim wprowadzony na XLI posiedzeniu Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych