Wzór całkowy Cauchy’ego

Ilustracja do wzoru całkowego Cauchy'ego w analizie zespolonej. Wykonane za pomocą MuPad.

Wzór całkowy Cauchy’ego – istotny wzór analizy zespolonej. Wyraża fakt, że funkcja holomorficzna zdefiniowana na dysku jest całkowicie zdeterminowana przez wartości, które przyjmuje na brzegu tego dysku.

Załóżmy, że U {\displaystyle U} jest zbiorem otwartym zawartym w C {\displaystyle \mathbf {C} } oraz f : U C {\displaystyle f\colon U\to \mathbf {C} } jest funkcją holomorficzną, a koło D = { z : | z z 0 | r } {\displaystyle D=\{z:|z-z_{0}|\leqslant r\}} zawiera się w U . {\displaystyle U.} Niech γ {\displaystyle \gamma } będzie okręgiem tworzącym brzeg D . {\displaystyle D.} Wówczas dla każdego a {\displaystyle a} należącego do wnętrza D {\displaystyle D} zachodzi[1]:

f ( a ) = 1 2 π i γ f ( z ) z a d z , {\displaystyle f(a)={\frac {1}{2\pi i}}\oint \limits _{\gamma }{\frac {f(z)}{z-a}}\,dz,}

gdzie krzywa γ {\displaystyle \gamma } jest zorientowana dodatnio względem swego wnętrza (obiega je w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara).

Przykład użycia

Rozważmy funkcję

f ( z ) = z 2 z 2 + 2 z + 2 {\displaystyle f(z)={\frac {z^{2}}{z^{2}+2z+2}}}

oraz kontur C , {\displaystyle C,} opisany zależnością: | z | = 2. {\displaystyle |z|=2.}

Aby znaleźć całkę f ( z ) {\displaystyle f(z)} po konturze, poszukujemy punktów osobliwych funkcji f ( z ) . {\displaystyle f(z).} Funkcję f {\displaystyle f} możemy zapisać:

f ( z ) = z 2 ( z z 1 ) ( z z 2 ) {\displaystyle f(z)={\frac {z^{2}}{(z-z_{1})(z-z_{2})}}} gdzie z 1 = 1 + i , z 2 = 1 i . {\displaystyle z_{1}=-1+i,\quad z_{2}=-1-i.}

Otrzymane punkty mają moduł mniejszy niż 2, wobec czego leżą wewnątrz konturu i muszą zostać rozpatrzone. Korzystając z lematu Cauchy’ego-Goursat’a, możemy wyrazić całkę po konturze jako sumę całek wokół punktów z 1 {\displaystyle z_{1}} i z 2 , {\displaystyle z_{2},} gdzie jako kontur przyjmujemy dowolnie małe otoczenie obu punktów. Nazwijmy te kontury C 1 {\displaystyle C_{1}} wokół z 1 {\displaystyle z_{1}} oraz C 2 {\displaystyle C_{2}} wokół z 2 . {\displaystyle z_{2}.}

Zatem w C 1 {\displaystyle C_{1}} zdefiniowana poniżej funkcja g 1 {\displaystyle g_{1}} jest analityczna (bo kontur nie zawiera punktu z 2 {\displaystyle z_{2}} ).

g 1 ( z ) = z 2 z z 2 {\displaystyle g_{1}(z)={\frac {z^{2}}{z-z_{2}}}}

dlatego:

C 1 ( z 2 z z 2 ) z z 1 d z = 2 π i z 1 2 z 1 z 2 . {\displaystyle \oint \limits _{C_{1}}{\frac {\left({\frac {z^{2}}{z-z_{2}}}\right)}{z-z_{1}}}\,dz=2\pi i{\frac {z_{1}^{2}}{z_{1}-z_{2}}}.}

Dla drugiego konturu postępujemy analogicznie:

g 2 ( z ) = z 2 z z 1 {\displaystyle g_{2}(z)={\frac {z^{2}}{z-z_{1}}}}
C 2 ( z 2 z z 1 ) z z 2 d z = 2 π i z 2 2 z 2 z 1 . {\displaystyle \oint \limits _{C_{2}}{\frac {\left({\frac {z^{2}}{z-z_{1}}}\right)}{z-z_{2}}}\,dz=2\pi i{\frac {z_{2}^{2}}{z_{2}-z_{1}}}.}

Całka po obszarze C {\displaystyle C} jest sumą dwóch powyższych całek:

C z 2 z 2 + 2 z + 2 d z = C 1 ( z 2 z z 2 ) z z 1 d z + C 2 ( z 2 z z 1 ) z z 2 d z = 2 π i ( z 1 2 z 1 z 2 + z 2 2 z 2 z 1 ) = 2 π i ( 2 ) = 4 π i . {\displaystyle {\begin{aligned}\oint \limits _{C}{\frac {z^{2}}{z^{2}+2z+2}}\,dz&=\oint \limits _{C_{1}}{\frac {\left({\frac {z^{2}}{z-z_{2}}}\right)}{z-z_{1}}}\,dz+\oint \limits _{C_{2}}{\frac {\left({\frac {z^{2}}{z-z_{1}}}\right)}{z-z_{2}}}\,dz\\[1ex]&=2\pi i\left({\frac {z_{1}^{2}}{z_{1}-z_{2}}}+{\frac {z_{2}^{2}}{z_{2}-z_{1}}}\right)\\[1ex]&=2\pi i(-2)\\[1ex]&=-4\pi i.\end{aligned}}}

Zobacz też

Przypisy

  1. Cauchy’ego wzór całkowy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-03] .
Encyklopedia internetowa (twierdzenie):
  • PWN: 3883637