Zenon Wechmann

Zenon Wechmann

Zenon Wechmann (2024)
Data i miejsce urodzenia	25 października 1927 Poznań
Zawód, zajęcie	działacz harcerski i społeczny
Odznaczenia

Zenon Zbigniew Wechmann (ur. 25 października 1927 w Poznaniu^[1]) – polski działacz harcerski i społeczny, więzień polityczny.

Życiorys

W młodości podjął działalność w harcerstwie. W okresie II wojny światowej podczas niemieckiej okupacji pracował przymusowo w zakładach „Centra” w Poznaniu. Uczył się w ramach tajnych kompletów. Po wojnie kontynuował działalność w ramach Związku Harcerstwa Polskiego. Na początku lat 50. związany z konspiracyjnym ruchem harcerskim (używał pseudonimu „Czarny Wilk”)^[1][2]. We wrześniu 1952 został aresztowany^[2], a w następnym roku skazany na karę 7 lat pozbawienia wolności. Był osadzony w Zakładzie Karnym w Rawiczu i obozach pracy dla więźniów politycznych. Warunkowe zwolnienie uzyskał w lutym 1955^[1].

W 1956 brał udział w wydarzeniach czerwcowych w Poznaniu^[2]. Pracował w jednej z poznańskich spółdzielni, w 1980 został członkiem komisji zakładowej NSZZ „Solidarność”. W 1981 był członkiem redakcji niezależnego pisma „Harcerska Kuźnia”. W stanie wojennym brał udział w dystrybucji wydawnictw drugiego obiegu, a także zajmował się organizacją pomocy dla internowanych i ich rodzin^[2]. Był wiceprezesem i prezesem wielkopolskiego oddziału Związku Więźniów Politycznych. Okresu Stalinowskiego 1939–1956. Objął też funkcję przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych w Poznaniu^[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2023 prezydent Andrzej Duda nadał mu Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski^[3]; w 2009 otrzymał Krzyż Oficerski tego orderu^[4]. W 2016 odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności^[5][1], a w 2003 Złotym Krzyżem Zasługi^[6]. W 2018 Rada Miasta Poznania nadała mu tytuł „Zasłużony dla Miasta Poznania”^[1]. Otrzymał także Złoty Medal Reipublicae Memoriae Meritum^[7].

Przypisy