Matera

Matera Comune di Matera
Panorama grada
Koordinate: 40°40′N 16°36′E / 40.667°N 16.600°E / 40.667; 16.600
Država	Italija
regija	Basilicata
provincija	Matera (MT)
frazioni	La Martella, Venusio, Picciano A, Picciano B
Vlast
- gradonačelnik	Pasquale Cascella
Površina
- Ukupna	387 km²
Visina	401
Stanovništvo (2012.)
- Grad	60 009 [1]
Vremenska zona	UTC+1 (UTC+2)
Poštanski broj	75100
Pozivni broj	0835
Službena stranica www.comune.matera
Karta
Matera class=notpageimage| Matera na karti Italije

Matera je glavni grad istoimene talijanske provincije Matera u regiji Basilicata od 60 009 stanovnika.^[1]

Matera je zbog lokaliteta Sassi, uvrštena 1993. na UNESCO - vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi^[2]

Geografske karakteristike

Matera leži na jugu Apeninskog poluotoka, u brdovitoj unutrašnjosti pored Tarantskog zaljeva, udaljena 60 km jugozapadno od regionalnog centra Barija i oko 50 km sjeverno od zaljeva. Grad leži s obje strane uskog kanjona potoka Gravina.

Historija

Matera je grad vrlo nejasne historije,^[3] po nekim predpostavkama nju su osnovali Rimljani oko 3. vijek pne. i nazvali - Matheola po konzulu Luciju Ceciliju Metellu. Ono što je sigurno je da su Materu zauzeli Langobardi, kao i svu Južnu Italiju - 664. nakon tog je bila u sastavu Vojvodstva Benevento, a nakon tog Kneževine Salerno.^[3] Nakon tog Materu zauzimaju Normani, pa je postala dijelom Napuljskog kraljevstva kojim su vladali španjolski Aragonci. Oni su je dali kao feud porodici Tramontano, ali su se početkom 16. vijeka Materani pobunili protiv njih i ubili grofa Giovannia Carla Tramontana. Napuljski kraljevi dodjelili su Materu kao feud rimskoj porodici Orsini,^[3] koja je vladala gradom od 17. vijeka do ukidanja feudalizma, početkom 19. vijeka.

Za vrijeme Drugog svjetskog rata - 21. septembra 1943., građani Matere su poveli ustanak protiv njemačkih okupacionih vlasti, i tako postali prvi talijanski grad u borbi protiv Wehrmachta.

Znamenitosti

Sassi i park crkava u stijenama Matere
Svjetska baština – UNESCO
Italija
Registriran:	1993. (17. zasjedanje)
Vrsta:	Kulturno dobro
Mjerilo:	ii, iv, v
Ugroženost:	no
Referenca:	UNESCO

Matera je stekla svjetsku slavu zbog lokaliteta Sassi di Matera (Stijene Matere), čiji najstariji dijelovi potječu još iz prahistorije, pa se smatra najstarijim ljudskim staništem u Italiji. U tom dijelu grada, koji se stere na stijenovitoj padini kanjona, postoji od prahistorije običaj da su njegovi stanovnici - dubili svoje stanove u mekim sadrenim stijenama, ostavljajući samo jedan otvor za vrata.^[3]

Sassa je skup više kvartova; Sasso Barisano, Sasso Caveoso, Civita i Murgia Matera, ona su neobično pitoreskna i kaotična, brojne kuće su zapravo samo spilje, a kalete po nekim dijelovima idu po ravnim krovovima susjednih kuća.

Pored lokaliteta Sassi di Matera, najznačajniji spomenici Matere su katedrala Madonna della Bruna e di Sant'Eustachio, izgrađena između 1268.- 1270. u stilu apulijske romanike, i crkve San Francesco (temeljno restaurirana 1670.), San Giovanni Battista (13. vijek) i San Pietro Caveoso izdubljena u sadrenoj stijeni.^[3]

Privreda i transport

Pored poljoprivrede koja je osnovna privredna aktivnost Matere, stanovnici se bave i kopanjem sadre, izradom predmeta od terakote i keramike.^[3]

Novi dio Matere izgrađen je kao i svi ostali moderni gradovi na svijetu, sa potpuno ordinarnim građevinama.^[3]

Slike iz Matere

• 
  Kaleta iz Sasso Caveose
• 
  Čudesno stepenište iz Sassa
• 
  Romanička crkva San Giovanni Battista (13. vijek)

Gradovi prijatelji

•  Italija, Vigevano

Panorama Sassi Matere

Izvori

Vanjske veze

Matera na Wikimedijinoj ostavi

• Službene stranice grada (it)
• Matera na portalu Encyclopædia Britannica (en)

• p
• r
• u

Svjetska baština u Italiji

Agrigento (Dolina hramova) • Akvileja • Amalfijska obala • Bazilika Svetog Franje Asiškog i historijski centar Assisija • Botanički vrt u Padovi • Caserta (Palača u Caserti, Vanvitellijev akvadukt, San Leucio) • Castel del Monte • Etruščanske nekropole Banditaccia i Monterozzi • Cilento i Vallo di Diano (Paestum, Velia, samostan u Paduli) • Cinque Terre, Porto Venere i otoci Palmaria, Tino i Tinetto • Crespi d'Adda • Dolomiti (Alpe) • Etna • Liparski otoci • Ferrara • Historijski centar Firence • La Strade Nuove i kompleks Palazzi dei Rolli u Genovi • Langobardska središta u Italiji (Cividale del Friuli, Brescia, Castelsepriou, Spoleto, Campello sul Clitunno, Benevento, Monte Sant'Angelo) • Mantova i Sabbioneta • Sassi i park crkava u stijenama Matere • Medici vile i vrtovi • Torre Civica, Piazza Grande i Katedrala u Modeni • Monte San Giorgio¹⁾ • Historijski centar Napulja • Historijski centar Pienze • Katedralni trg u Pisi • Pompeji, Herkulanej i Oplontis (Torre Annunziata) • Prahistorijska naselja sojenica oko Alpa²⁾ • Raetinska pruga¹⁾ • Ranokršćanski spomenici u Ravenni (Mauzolej Gale Placidije, Neonov baptisterij, Arijanski baptisterij, Arhiepiskopska kapela, Bazilika Sant'Apollinare Nuovo, Teodorikov mauzolej, San Vitale i Bazilika Svetog Apolinarija u Classi) • Rezidencije Savojske dinastije • Historijski centar Rima uključujući Bazilika Svetog Pavla izvan zidina ³⁾ • Sacri Monti • San Gimignano • Siena • Sirakuza i Pantalica • Su Nuraxi • Santa Maria delle Grazie, Milano • Hadrijanova vila i Villa d'Este (Tivoli) • Trulli Alberobella • Urbino • Crteži doline Val Camonica • Kasnobarokni gradovi visoravni Val di Noto (Caltagirone, Catania, Militello in Val di Catania, Modica, Noto, Palazzolo Acreide, Ragusa, Scicli) • Val d'Orcia • Venecija i njezina laguna • Verona • Vicenza i Paladijeve vile • Villa Romana del Casale (Piazza Armerina)

Italijanska nematerijalna svjetska baština

Sardinijsko pastoralno pjevanje Canto a tenore • Mediteranska prehrana⁴⁾ • Tradicionalno sicilijansko lutkarsko kazalište Opera dei Pupi • Tradicionalna izrada violina u Cremoni

¹⁾ Zajednička svjetska baština Italije i Švicarske  ²⁾ Zajedno s pet ostalih alpskih zemalja   ³⁾ Zajednička svjetska baština Italije i Vatikana   ⁴⁾ Zajednička svjetska baština Italije, Grčke, Španjolske i Maroka