Benzoesan denatonium

Benzoesan denatonium
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
benzoesan N,N-dietylo-N-[(2,6-dimetylofenylokarbamoilo)metylo]benzyloamoniowy
Inne nazwy i oznaczenia
Bitrex (nazwa handlowa)[1]
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C28H34N2O3

Inne wzory

C21H29N2O · C7H5O2

Masa molowa

446,58 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

3734-33-6

PubChem

19518

SMILES
CC[N+](CC)(CC1=CC=CC=C1)CC(=O)NC2=C(C=CC=C2C)C.C1=CC=C(C=C1)C(=O)[O-]
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
45 g/l (20 °C)[2]
Temperatura topnienia

164–168 °C[3][4][2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H302, H315, H319, H335

Zwroty P

P261, P305+P351+P338

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Szkodliwy
Szkodliwy
(Xn)
Zwroty R

R22, R36/37/38

Zwroty S

S26, S36

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[2]
1
1
0
 
Numer RTECS

BO6650000

Dawka śmiertelna

LD50 508 mg/kg (królik, doustnie)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Benzoesan denatoniumorganiczny związek chemiczny, uznany w Księdze Rekordów Guinnessa za najbardziej gorzką ze wszystkich znanych substancji[1].

Otrzymywanie

Kation denatonium można otrzymać w reakcji czwartorzędowania lidokainy halogenkami benzylu. Pierwszy raz otrzymano go w 1963 roku w reakcji chlorku benzylu z lidokainą. Reakcja ta wymagała ogrzewania substratów do 110 °C przez 35 godzin, obecnie można ją skrócić do dwóch godzin w 82 °C dzięki użyciu acetonitrylu jako rozpuszczalnika i jodku potasu jako katalizatora. W celu otrzymania benzoesanu powstały chlorek denatonium poddaje się reakcji wymiany anionu z benzoesanem sodu w etanolu lub reakcji z wodorotlenkiem sodu, a powstały wodorotlenek denatonium zobojętnia się kwasem benzoesowym[5].

Zastosowanie

Związek ten jest stosowany do skażania toksycznych substancji, których spożycie (szczególnie przez dzieci) może powodować poważne zatrucia. Przykładami takich substancji mogą być: denaturat, metanol i inne alkohole oraz wszelkie płyny stosowane w gospodarstwie domowym, zawierające toksyczne substancje[1] (płyny do mycia naczyń i szyb, odmrażacze zawierające glikole, ciekłe mydła, szampony itp.).

Japońska firma Nintendo za pomocą denatonium zabezpiecza kartridże do swojej konsoli Nintendo Switch przed połknięciem ich przez dzieci[6].

Przypisy

  1. a b c Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 56, ISBN 83-7183-240-0 .
  2. a b c Department of Chemistry, The University of Akron: Denatonium benzoate. [dostęp 2012-03-07]. (ang.).
  3. Denatonium benzoate, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-03-07]  (ang.).
  4. Benzoesan denatoniowy (nr D5765) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  5. WitoldW. Stachowiak WitoldW., MarcinM. Wysocki MarcinM., MichałM. Niemczak MichałM., “Bitter” Results: Toward Sustainable Synthesis of the Most Bitter Substances, Denatonium Saccharinate and Denatonium Benzoate, Starting from a Popular Anesthetic, Lidocaine, „Journal of Chemical Education”, 99 (4), 2022, s. 1604–1611, DOI: 10.1021/acs.jchemed.1c00995  (ang.).
  6. Nintendo admits it has made Switch cartridges taste unbearably bitter. The Guardian, 2017-03-02. [dostęp 2017-07-27]. (ang.).