Georg Leber

Georg Leber

Data i miejsce urodzenia	7 października 1920 Obertiefenbach
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 2012 Schönau am Königssee
Minister obrony Niemiec
Okres	od 7 lipca 1972 do 16 lutego 1978
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Helmut Schmidt
Następca	Hans Apel
Multimedia w Wikimedia Commons

Georg Leber (ur. 7 października 1920 w Obertiefenbach, zm. 21 sierpnia 2012 w Schönau am Königssee)^[1] – niemiecki polityk i działacz związkowy związany z Socjaldemokratyczną Partią Niemiec (SPD), federalny minister transportu (1966–1972) i obrony (1972–1978). Deputowany do Bundestagu i jego wiceprzewodniczący w latach 1979–1983.

Od 1957 do 1966 był przewodniczącym związku zawodowego Industriegewerkschaft Bau-Steine-Erden.

Leber urodził się w Obertiefenbachu w rodzinie murarza i działacza związkowego Jakoba Lebera i jego żony Elisabeth^[2]. Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął w Limburgii przyuczenie do zawodu handlowca. W 1939 został powołany jako radiotelegrafista w szeregii Luftwaffe^[3].

Po zakończeniu II wojny światowej, pracował początkowo jako murarz. W 1947 wstąpił do SPD. Zaangażował się również w działalność związku zawodowego Industriegewerkschaft Bau-Steine-Erden (IG BSE). Od 1949 do 1952 był sekretarzem oddziału związku w Limburgii, następnie pełnił funkcję redaktora gazety związkowej Grundstein. W 1955 powołany na wiceprzewodniczącego IG BSE, a dwa lata później został przewodniczącym związku, kierując równocześnie Komitetem Związków Zawodowych Przemysłu Budowlanego i Drzewnego w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej. W wyborach parlamentarnych w 1957 zdobył mandat deputowanego do Bundestagu z list SPD i zasiadał w parlamencie przez kolejne kadencje do 1983. W latach 1958–1959 roku był ponadto posłem do Parlamentu Europejskiego^[4][5].

W rządach Kurta Georga Kiesinger i Willego Brandta sprawował funkcję ministra transportu (1966–1972), dodatkowo od 1969 kierował również resortem poczty i telekomunikacji. W czasie urzędowania wprowadził ograniczenie prędkości do 100 km/h na drogach poza terenem zabudowanym, jak i ograniczenie dopuszczalnej zawartości alkoholu we krwi do 0,8 promila dla kierowców^[6]. Następnie został powołany na ministra obrony (1972–1978). W latach 1979–1983 był wiceprzewodniczącym Bundestagu, po czym wycofał się z działalności politycznej^[3][7].

Do 1994 był członkiem Komitetu Centralnego Katolików Niemieckich^[5]. Mieszkał w bawarskim Schönau am Königssee, gdzie zmarł w 2012. W ostatnich latach życia zmagał się z chorobą Alzheimera^[8].

W 1943 roku Leber ożenił się z Erną-Marią Wilfing (zm. 1984). Z tego małżeństwa urodził się jego jedyny syn Manfred. W 1985 roku ożenił się ponownie z Katją Vojtą^[2].

• 1976: Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
• 1981: Papieski Order św. Grzegorza
• 1980: Legia Honorowa
• 1981: doktorat honoris causa Wydziału Prawa Uniwersytetu w Tybindze
• 1984: Bawarski Order Zasługi