Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2010 – bieg na 400 m mężczyzn
- Główny artykuł: Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2010.
Chris Brown podczas rywalizacji na bieżni w Dosze | |
Złoty medal | Chris Brown |
---|---|
Srebrny medal | William Collazo |
Brązowy medal | Jamaal Torrance |
Bieg na 400 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji rozgrywanych podczas 13. Halowych Mistrzostw Świata w hali Aspire Dome w Dosze.
Wymagane minimum A do udziału w mistrzostwach świata wynosiło 47,00 (uzyskane w hali), bądź – 45,25 (na stadionie)[1]. Eliminacje i półfinały odbyły się 12 marca, a finał dzień później. W konkurencji tej startował jeden reprezentant Polski – Marcin Marciniszyn, który odpadł w eliminacjach.
Terminarz
Data | Godzina | Runda |
---|---|---|
12 marca 2010 | 9:35[2] | Eliminacje |
12 marca 2010 | 19:30[2] | Półfinał |
13 marca 2010 | 18:05[2] | Finał |
Rezultaty
Poz. – pozycja | CR – rekord mistrzostw | NR – rekord kraju |
PB – rekord życiowy | SB – najlepszy wynik w sezonie | X – próba spalona | – – pominięcie próby |
Eliminacje
W rundzie eliminacyjnej zawodników podzielono na pięć grup. Do półfinałów awansowało bezpośrednio 2 pierwszych zawodników z każdego biegu oraz dodatkowo 2, którzy we wszystkich biegach uzyskali najlepsze czasy wśród przegranych.
Pozycja | Bieg | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1 | 4 | Jamaal Torrance | Stany Zjednoczone | 46.70 | Q |
2 | 2 | David Gillick | Irlandia | 46.72 | Q |
3 | 2 | William Collazo | Kuba | 46.78 | Q |
4 | 4 | Edino Steele | Jamajka | 46.80 | Q |
5 | 3 | Bershawn Jackson | Stany Zjednoczone | 46.87 | Q |
6 | 3 | Nery Brenes | Kostaryka | 46.94 | Q |
7 | 5 | Chris Brown | Bahamy | 46.95 | Q |
8 | 3 | Richard Buck | Wielka Brytania | 47.02 | q |
9 | 1 | Dmitry Buryak | Rosja | 47.03 | Q |
10 | 2 | Ricardo Chambers | Jamajka | 47.06 | q |
11 | 1 | Michael Mathieu | Bahamy | 47.10 | Q |
12 | 5 | Dienis Aleksiejew | Rosja | 47.18 | Q |
13 | 1 | Rabah Yousif | Sudan | 47.21 | |
14 | 5 | Marcin Marciniszyn | Polska | 47.23 | |
15 | 1 | Santiago Ezquerro | Hiszpania | 47.26 | |
16 | 4 | Brian Gregan | Irlandia | 47.26 | |
17 | 5 | Arismendy Peguero | Dominikana | 47.28 | |
18 | 3 | Clemens Zeller | Austria | 47.39 | |
19 | 1 | Takeshi Fujiwara | Salwador | 48.21 | NR |
20 | 2 | Dale Garland | Wielka Brytania | 48.26 | |
21 | 4 | Nicolas Fillon | Francja | 48.28 | |
22 | 4 | Jarrin Solomon | Trynidad i Tobago | 48.37 | |
23 | 3 | Lewis Banda | Zimbabwe | 48.85 | |
24 | 5 | Andrés Silva | Urugwaj | 49.09 | SB |
25 | 2 | Wala Gime | Papua-Nowa Gwinea | 49.92 | NR |
26 | 3 | Gakologelwang Masheto | Botswana | 50.96 | SB |
27 | 4 | Matthew Pangelinan | Guam | 55.33 | SB |
– | 1 | Renny Quow | Trynidad i Tobago | 99.99 !DNF | |
– | 5 | Mohammed Ghaleb Al-Omaisi | Jemen | 99.99 !DNS |
Półfinał
Awans do finału gwarantowało tylko zajęcie pierwszych trzech pozycji w jednym z dwóch biegów półfinałowych (Q).
Pozycja | Bieg | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | Bershawn Jackson | Stany Zjednoczone | 46.13 | Q |
2 | 1 | David Gillick | Irlandia | 46.15 | Q |
3 | 1 | William Collazo | Kuba | 46.34 | Q, PB |
4 | 2 | Chris Brown | Bahamy | 46.64 | Q |
5 | 2 | Jamaal Torrance | Stany Zjednoczone | 46.69 | Q |
6 | 2 | Nery Brenes | Kostaryka | 46.73 | Q, SB |
7 | 1 | Edino Steele | Jamajka | 46.84 | |
8 | 2 | Dmitry Buryak | Rosja | 46.95 | |
9 | 1 | Michael Mathieu | Bahamy | 47.09 | |
10 | 1 | Dienis Aleksiejew | Rosja | 47.22 | |
11 | 2 | Richard Buck | Wielka Brytania | 47.70 | |
12 | 2 | Ricardo Chambers | Jamajka | 48.02 |
Finał
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Wynik | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Chris Brown | Bahamy | 45.96 | SB | |
William Collazo | Kuba | 46.31 | PB | |
Jamaal Torrance | Stany Zjednoczone | 46.43 | ||
4 | Nery Brenes | Kostaryka | 46.55 | SB |
5 | David Gillick | Irlandia | 46.62 | |
6 | Bershawn Jackson | Stany Zjednoczone | 46.84 |
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Pełne wyniki konkurencji na stronie IAAF
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e