Błogosławiony
Humbert z Romans (OP)
Humbert de Romans
generał zakonu |
Data i miejsce urodzenia | ok. 1194 Romans (Delfinat) |
Data i miejsce śmierci | 14 lipca 1277 Valence (Drôme) |
Czczony przez | Kościół katolicki |
Wspomnienie | 14 lipca |
Szczególne miejsca kultu | Zakon Kaznodziejski |
| Cytaty w Wikicytatach | |
Humbert z Romans (ur. ok. 1194 w Romans, zm. 14 lipca 1277 w Valence) – francuski dominikanin, generał zakonu w latach 1254–1263, czczony przez zakon, jako błogosławiony.
Życiorys
Humbert urodził się w licznej rodzinie w Delfinacie. Jego rodzice byli ponoć bardzo pobożni, zaś szczególną estymą darzyli kartuzów. Jeden z jego braci wstąpił do zakonu założonego przez św. Brunona z Kolonii i rodzina spodziewała się, że również Humbert przyłączy się do kartuzów. Najpierw jednak wybrał się na naukę do Paryża, gdzie na miejscowym uniwersytecie uczył się prawa. Ukończył studia i pozostał na uczelni jako wykładowca. Jakiś czas potem usłyszał w swoim kościele parafialnym porywające kazanie, które przekonało go do przyłączenia się do Zakonu Kaznodziejów w dniu św. Andrzeja Apostoła, 30 listopada 1224. Habit zakonny przyjął z rąk Jordana z Saksonii.
W 1226 został profesorem teologii na macierzystym uniwersytecie, następnie (1236) przeorem w Lyonie, prowincjałem Rzymu (1240) i Francji (1244). W trakcie papieskiej elekcji 1241 był wysuwany jako kandydat na papieża. Podczas kapituły w Budapeszcie, 31 maja 1254, został wybrany generałem całego zakonu. Zrezygnował z funkcji 30 maja 1263 podczas kapituły w Londynie i powrócił do klasztoru w Valence, gdzie przebywał aż do śmierci. Przebywając już w Valence odmówił przyjęcia patriarchatu Jerozolimy. Klasztor opuścił tylko raz, na krótko, aby na prośbę papieża mediować w konflikcie między cystersami.
Zakon zawdzięcza Humbertowi kodyfikację liturgii dominikańskiej, która wykształciła się w XIII wieku, zaś w 1267 została zaakceptowana przez Klemensa IV.
Zobacz też
Bibliografia
- Humbert of Romans - Catholic Encyclopedia (ang.)
Linki zewnętrzne
- Liturgia dominikańska po Soborze Watykańskim II na stronie KEP (autor: Mirosław Wylęgała OP)
- Msza dominikańska na stronie tercjarzy dominikańskich
- Św. Dominik Guzmán (1216–1221)
- Bł. Jordan z Saksonii (1222–1237)
- Św. Rajmund z Penyafortu (1238–1240)
- Jan z Wildeshausen (1241–1252)
- Bł. Humbert z Romans (1254–1263)
- Bł. Jan z Vercelli (1264–1283)
- Munio de Zamora (1285–1291)
- Étienne z Besançon (1292–1294)
- Bł. Niccolò Boccasini (1296–1299)
- Alberto Chiavari (1300)
- Bernard de Jusix (1301–1303)
- Amerigo Giliani da Piacenza (1304–1311)
- Bérenger de Landora (1312–1317)
- Hervé Nédéllec (1318–1323)
- Barnaba Cagnoli (1324–1332)
- Hugh de Vaucemain (1333–1341)
- Gerard de Daumar (1342)
- Pierre de Baume-les-Dames (1343–1345)
- Garin de Gy l'Eveque (1346–1348)
- Jean de Moulins (1349–1350)
- Simon de Langres (1352–1366)
- Elias Raymond (1367–1380)
- Bł. Rajmund z Kapui (1380–1399)
|
- Obediencja awiniońska
- Elias Raymond (1380–1389)
- Niccolò da Troia (1391–1393)
- Mikołaj z Valladolid (1394–1397)
- Jean de Puinoix (1397–1418)
|
- Tommaso Paccaroni (1401–1414)
- Leonardo Dati (1414–1425)
- Barthélémy Texier (1426–1449)
- Pierre Rochin (1450)
- Guido Flamochet (1451)
- Marcial Auribelli (1453–1462)
- Corrado da Asti (1462–1465)
- Marcial Auribelli (1465–1473)
- Leonardo Mansueti (1474–1480)
- Salvo Cassetta (1481–1483)
- Bartolomeo Commazio (1484–1485)
- Barnaba Sansoni (1486)
- Gioacchino Torriani (1487–1500)
- Vincenzo Bandello (1501–1506)
- Jean Clérée (1507)
- Tommaso de Vio zwany Kajetanem (1508–1518)
- García de Loaysa (1518–1524)
- Francesco Silvestri (1525–1528)
- Paolo Butigella (1530–1531)
- Jean du Feynier (1532–1538)
- Agostino Recuperati (1539–1540)
- Albert de las Casas (1542–1544)
- Francesco Romeo (1546–1552)
- Stefano Usodimare (1553–1557)
- Vincenzo Giustiniani (1558–1570)
- Serafino Cavalli (1571–1578)
- Paolo Constabile (1580–1582)
- Sisto Fabri (1583–1589)
- Ippolito Maria Beccaria (1589–1600)
- Jerónimo Xavierre (1601–1607)
- Agostino Galamina (1608–1612)
- Serafino Secchi (1612–1628)
- Niccolò Ridolfi (1629–1642)
- Tommaso Turco (1644–1649)
- Giovanni Battista Marini (1650–1669)
- Juan Tomás de Rocaberti (1670–1677)
- Antonio de Monroy (1677–1686)
- Antoine Cloche (1686–1720)
- Agostino Pipia (1721–1725)
- Tomás Ripoll (1725–1747)
- Antoine Bremond (1748–1755)
- Juan Tomás de Boxadors y Sureda de San Martín (1756–1777)
- Baltazar de Quinones (1777–1798)
- Pio Giuseppe Gaddi (1806–1814) wikariusz generalny zakonu w latach 1798–1806 oraz 1814–1819
- Joaquín Briz (1825–1831)
- Francesco Ferdinando Jabalot (1832–1834)
- Benedetto Maurizio Olivieri (1834–1835)
- Tommaso Giacinto Cipolletti (1835–1838)
- Angelo Domenico Ancarani (1838–1844)
- Vincenzo Aiello (1844–1850)
- Alexandre Vincent Jandel (1855–1872) wikariusz generalny zakonu 1850–1855
- 1873–1879 Giuseppe M. Sanvito był wikariuszem generalnym zakonu
- José María Larroca (1879–1891)
- Andreas Frühwirth (1891–1904)
- Bł. Jacek Maria Cormier (1904–1916)
- Ludwig Theissling (1916–1925)
- Bł. Bonaventura García de Paredes (1926–1929)
- Martin-Stanislas Gillet (1929–1946)
- Manuel Suárez (1946–1954)
- Michael Browne (1955–1962)
- Aniceto Fernández (1962–1974)
- Vincent de Couesnongle (1974–1983)
- Damian Byrne (1983–1992)
- Timothy Radcliffe (1992–2001)
- Carlos Azpíroz Costa (2001–2010)
- Bruno Cadoré (2010–2019)
- Gerard Timoner (od 2019)
|
- ISNI: 0000000121496824
- VIAF: 122038877
- LCCN: n79055034
- GND: 119066181
- LIBRIS: ljx17bk4189zxkx
- BnF: 130070170
- SUDOC: 033768692
- SBN: CFIV041260
- NLA: 35669394
- NKC: ola2008452367
- BNE: XX974326, XX5409587, XX1767093
- NTA: 072125489, 068637527
- BIBSYS: 9017842
- Open Library: OL790866A
- PLWABN: 9810650297005606
- NUKAT: n00031094
- J9U: 987007262944705171
- PTBNP: 414447
- CANTIC: a11200509
- NSK: 000737387
- CONOR: 164678499