José María Bueno y Monreal

Kardynał prezbiter

Opus justitia pax

Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

11 września 1904
Saragossa

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1987
Pampeluna

Miejsce pochówku

Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli

Arcybiskup Sewilli

Okres sprawowania

1957–1982

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 marca 1927

Nominacja biskupia

1 grudnia 1945

Sakra biskupia

19 marca 1946

Kreacja kardynalska

15 grudnia 1958
Jan XXIII

Kościół tytularny

SS. Vito, Modesto e Crescenzia

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

19 marca 1946

Konsekrator

Leopoldo Eijo y Garay

Współkonsekratorzy

Casimiro Morcillo González
Luis Alonso Muñoyerro

Konsekrowani biskupi
José Antonio Infantes Florido	1967
Juan Antonio del Val Gallo	1969
Antonio Montero Moreno	1969
Rafael Bellido Caro	1973
Ignacio Noguer Carmona	1976
Jesús Domínguez Gómez	1977

Współkonsekrowani biskupi
Máximo Yurramendi Alcáin	1946
José María García Lahiguera	1950
Francisco Peralta y Ballabriga	1955
José María Cirarda Lachiondo	1960

José María Cardinal Bueno y Monreal (ur. 11 września 1904 w Saragossie, zm. 20 sierpnia 1987 w Pampelunie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Sewilli.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 19 marca 1927. 1 grudnia 1945 został mianowany biskupem Jacy, 19 marca 1946 przyjął sakrę z rąk biskupa Leopoldo Eijo y Garaya z biskupami Casimiro Morcillo Gonzálezem i Luigi Muñoyerro jako współkonsekratorami. 13 maja 1950 został biskupem Vitorii, a 27 października 1954 biskupem koadiutorem Sewilli i tytularnym biskupem Antiochii Pizydyjskiej. 8 kwietnia 1957 przeszedł na Arcybiskupstwo Sewilli. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. 15 grudnia 1958 Jan XXIII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santi Vito, Modesto e Crescenzia. Wziął udział w konklawe wybierających Pawła VI, Jana Pawła I i Jana Pawła II. 22 maja 1982 zrezygnował z kierowania archidiecezją.

Został pochowany w Katedrze de Santa María.

Bibliografia

José María Bueno y Monreal w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-04-30] (ang.)
José María Bueno y Monreal [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-04-30] (ang.).

Hiszpańscy kardynałowie

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)