KSR-5

Raduga KSR-5 (AS-6 Kingfish) – skonstruowany w zakładzie projektowym Raduga radziecki ciężki pocisk rakietowy klasy powietrze-woda lub powietrze-ziemia, w tym przeciwradiolokacyjny.

Historia

KSR-5 powstał jako pomniejszony analog pocisku Ch-22 przeznaczony dla samolotu Tu-16. Pocisk produkowano w trzech wersjach:

• KSR-5 – z głowicą burzącą i aktywnym radiolokacyjnym systemem naprowadzania, przeznaczona do zwalczania okrętów
• KSR-5P – z głowicą burzącą i pasywnym radiolokacyjnym systemem naprowadzania, przeznaczona do zwalczania stacji radiolokacyjnych.
• KSR-5N – z głowica jądrową i bezwładnościowym układem naprowadzania.

Pierwszą wersją produkowana seryjnie był przeciwokrętowy KSR-5 produkowany od 1966 roku i przenoszony przez samoloty Tu-16K26 i Tu-16K-10-26. Wstępne wskazywanie celu następowało przy pomocy stacji radiolokacyjnej Rubin (Tu-16K26) lub JeN (Tu-16K-10-26).

W 1972 roku do służby wprowadzono wersję przeciwradiolokacyjną KSR-5P, a później wyposażona w głowicę jądrową KSR-5N. Ostatnią wersja pocisku KSR-5 był cel latający KSR-5NM.

Dane taktyczno-techniczne wersji KSR-5

• Masa: 3900 kg
• Masa głowicy bojowej: 700 kg
• Długość: 10,52 m
• Średnica kadłuba: 0,90 m
• Rozpiętość skrzydeł: 2,61 m
• Prędkość: 3200 km/h
• Zasięg do 240 km

Bibliografia

• Piotr Butowski. Przegląd rosyjskich pocisków kierowanych klasy powietrze-ziemia i powietrze-woda. „Nowa Technika Wojskowa”. 1995. Nr. 3. s. s. 15-19. ISSN 1230-1655.