Klef

Klef
król Longobardów
Okres

od 572 lub 573
do 574

Dane biograficzne
Przyczyna śmierci

zamordowany

Dzieci

Autaris

Klef, Klep – król Longobardów w latach 572 – 574 (lub 573 – 574) z rodu Beleos[1].

Klef zasiadł na tronie króla Longobardów jako następcą Alboina, z którym nie był spokrewniony. Wybrano go na króla podczas zgromadzenia w Ticninum (obecnie Pawia). Panował razem z żoną Masaną przez półtora roku[1][2]. W trakcie swego panowania kontynuował ekspansję zajmując Toskanię i Umbrię. Został zamordowany w wyniku spisku pałacowego[2]. Jego syn Autaris przejął władzę ok. 585 roku, po okresie bezkrólewia.

Przypisy

  1. a b Strzelczyk 2014 ↓, s. 51.
  2. a b Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów, II 31.

Bibliografia

Źródła
  • Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
Opracowania
  • J. E. Morby: Dynastie świata. Kraków: 1995, s. 111. ISBN 83-7006-263-6.
  • Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 34. ISBN 83-04-01943-4.
  • Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.
  • p
  • d
  • e
Władcy Włoch między 476 a 963
Regnum Italiæ
(476-493)
  • Odoaker (476–493)
Królestwo Ostrogotów
(493-553)
  • Teodoryk (493–526)
  • Atalaryk (526–534)
  • Teodahad (534–536)
  • Witiges (536–540)
  • Ildibald (540–541)
  • Eraryk (541)
  • Totila (541–552)
  • Teja (552–553)
Królestwo Longobardów
(565-775)
Frankijscy królowie Longobardów,
następnie Włoch
(774-963)
Karolingowie
Unruochingowie
Gwidonowie
Welfowie
  • Rudolf II Burgundzki (924–926)
Bosonidzi
Anskarydzi

Żelazna korona Longobardów