Pałac w Łyntupach
nr rej. 213Г000874 | |||
Fasada pałacu od strony południowo-wschodniej | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | Łyntupy | ||
Typ budynku | pałac | ||
Styl architektoniczny | Neorenesans | ||
Architekt | Tadeusz Rostworowski | ||
Fundator | Józef Biszewski | ||
Kondygnacje | 2 | ||
Rozpoczęcie budowy | koniec XIX w. | ||
Ukończenie budowy | 1907 | ||
Zniszczono | 1919 | ||
Pierwszy właściciel | Józef Biszewski | ||
Plan budynku | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
55°03′07,59″N 26°18′25,42″E/55,052108 26,307061 | |||
|
Pałac Biszewskich w Łyntupach – pałac znajdujący się w Łyntupach na Białorusi, wchodzący w skład zespołu pałacowo-parkowego, wybudowany dla Józefa Biszewskiego.
Historia
Pod koniec XIX wieku Józef Biszewski rozpoczął budowę zespołu architektoniczno-parkowego według projektu znanego ówczesnego architekta Tadeusza Rostworowskiego. Budowa i urządzanie rodowej siedziby trwało do I wojny światowej. Najpierw powstał dwupiętrowy pałac w stylu włoskiej willi. Później założono park z rzadkimi okazami drzew, wykopano 3 stawy, które zostały połączone strumykami. Wyposażenie pałacu zostało rozgrabione podczas wojny, a i sam pałac w 1919 r. mocno ucierpiał na skutek pożaru. Po zakończeniu działań wojennych Józef Biszewski zabezpieczył ocalałe mury, jednak w okresie dwudziestolecia międzywojennego nie zdołał ich już odbudować. Na swoje mieszkanie przeznaczył więc stojącą w pobliżu oficynę. Zmarł w Wilnie w 1944 r., zostawiając po sobie pokaźną sumę i spory majątek. W budynku pałacowym po II wojnie światowej mieściła się szkoła średnia. Pałac został sprzedany przez państwo białoruskie prywatnemu właścicielowi[1]. Obiekt jest w trakcie remontu (2020 r.)[2].
Architektura
Neorenesansowy pałac w stylu willi włoskiej stanowi centrum zespołu pałacowo-parkowego. Jest to budowla dwukondygnacyjna, na planie prostokąta, wzniesiona na wysokich suterenach. Pośrodku elewacji frontowej występuje szeroki portyk kolumnowy podtrzymujący balkon. Podobny wygląd ma elewacja ogrodowa. Pałac jest budowlą asymetryczną. Na jego lewym skrzydle znajduje się trójkondygnacyjna czworoboczna wieża, a na prawym, przy elewacji szczytowej - półkolisty ryzalit, ozdobiony pilastrami, dźwigający takiegoż kształtu balkon. W wystroju elewacji wykorzystano boniowanie pokrywające parter i narożniki budowli, ozdobne nadokienniki i zębaty gzyms. Przed domem znajduje się szeroki taras z balustradą i schodami wiodącymi nad brzeg stawu. Zachowały się także zabudowania zespołu dworskiego: oficyna z czterokolumnowym portykiem, kaplica, trójłukowy most, neogotycka okrągła wieża-wędzarnia ze spiczastym dachem, browar i inne zabudowania gospodarcze.
Zespół otacza park krajobrazowo-regularny o powierzchni ok. 6 ha, z systemem stawów, z których największy, w kształcie prostokąta, rozpościera się przed frontem pałacu[3].
Galeria
- Pałac w 1910 roku
- Pałac w 1915 roku
- Pałac w 1916 roku
- Pałac w okresie I wojny światowej
- Pałac w 1917 roku
Przypisy
- ↑ Białoruś: dworki Radziwiłłów, Potockich, Reytanów czekają na kupców [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2015-12-28] .
- ↑ SashaS. Poshykovich SashaS., Posiadłość Biszewskiego w Łyntupach [online], poshyk.info, 7 grudnia 2020 [dostęp 2023-08-24] (pol.).
- ↑ Ziemia lidzka [online], pawet.net [dostęp 2015-12-28] .
Bibliografia
- Miasteczko Łyntupy na stronie internetowej Miasto Postawy i okolice
Linki zewnętrzne
- Zespół dworsko-parkowy Biszewskich w Łyntupach na portalu Radzima.org
- «Лынтупскi андрэеўскi касцёл» //Архітэктура Беларусі. Энцыклапедычны даведнік". Мінск, «Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі», 1993 год ISBN 5-85700-078-5 (biał.)
- p
- d
- e
Obwód brzeski |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód grodzieński |
| ||||||
Obwód homelski |
| ||||||
Obwód miński |
| ||||||
miasto Mińsk |
| ||||||
Obwód mohylewski |
| ||||||
Obwód witebski |
|