|
Data i miejsce urodzenia | 29 lutego 1924 Montegrosso, Francja |
Data i miejsce śmierci | 24 stycznia 2012 Tulon, Francja |
Pozycja | napastnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1942–1944 | Troyes | | | 1944–1953 | Stade de Reims | 188 | (115) | 1953–1954 | FC Nantes | 27 | (7 ) | 1954–1955 | Olympique Lyon | 1 | (0 ) | 1955–1959 | Perpignan | 76 | (13) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1946–1948 | Francja | 2 | (0) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Pierre Sinibaldi (ur. 29 lutego 1924 w Montegrosso, zm. 24 stycznia 2012 w Tulonie[1]) – francuski piłkarz, reprezentant kraju grający na pozycji napastnika, po zakończeniu kariery trener piłkarski.
Kariera klubowa
Urodził się w Montegrosso. Przygodę z futbolem rozpoczął w zespole Troyes, skąd w 1944 trafił do Stade de Reims. W barwach tej drużyny dwukrotnie został mistrzem Première Division (2) w sezonach 1948/1949 i 1952/1953. Dołożył do tego Puchar Francji w sezonie 1949/1950 oraz Superpuchar Francji w 1949.
Został także królem strzelców Première Division w sezonie 1946/1947 (33 bramki). Łącznie przez 9 lat gry w tym zespole rozegrał 188 spotkań, w tych zdobył 115 bramek. W latach 1953–1955 zaliczył krótkie epizody w Nantes i Olympique Lyon. W 1955 został piłkarzem drugoligowego Perpignan, w którym od 1956 pełnił funkcję grającego trenera. W 1959 zakończył współpracę z tym klubem, po czym skupił się tylko na pracy trenera.
Kariera reprezentacyjna
Sinibaldi zanotował dwa występy w reprezentacji Francji w latach 1946–1948[2].
Kariera trenerska
Pracę trenera Sinibaldi rozpoczął w 1956 w Perpignan, gdzie pełnił rolę grającego trenera. W 1959 został selekcjonerem reprezentacji Luksemburga, jednak pracował tam tylko przez rok. Następnie objął funkcję trenera belgijskiego RSC Anderlecht. Przez 6 lat pracy w tym zespole czterokrotnie zdobył mistrzostwo Belgii w sezonach 1961/62, 1963/64, 1964/65 oraz 1965/66. Do tego dołożył również Puchar Belgii w sezonie 1964/65. W 1966 powrócił do Francji, gdzie rozpoczął pracę w AS Monaco. Po dwóch latach pracy dla zespołu z księstwa Monako, w 1969 po raz drugi został trenerem Anderlechtu. Nie zdobył w tym czasie mistrzostwa ani pucharu kraju, poprowadził drużynę do finału Pucharu Miast Targowych w sezonie 1969/70. W 1971 rozpoczął pracę w Hiszpanii. Przez cztery lata trenował UD Las Palmas, natomiast w sezonie 1975/76 pracował w Sportingu Gijón. Czwartoligowe ÉS La Ciotat (1977–1978) oraz drugoligowe Sporting Toulon Var (1979–1980) to ostatnie zespoły, które Sinibaldi prowadził w swojej pracy trenerskiej.
Sukcesy
Zawodnik
Stade Reims
Trener
RSC Anderlecht
Przypisy
- ↑ Pierre Sinibaldi. fff.fr. [dostęp 2023-09-08]. (fr.).
- ↑ Pierre Sinibaldi. eu-football.info. [dostęp 2023-09-08]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Pierre Sinibaldi w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- Pierre Sinibaldi w bazie National Football Teams (ang.)
1933–1939 | |
---|
1946–1950 | |
---|
1951–1960 | |
---|
1961–1970 | |
---|
1971–1980 | |
---|
1981–1990 | |
---|
1991–2000 | |
---|
2001–2010 | |
---|
2011–2020 | |
---|
od 2021 | |
---|