Siarczan baru
| |||||||||||||||||||||
Molekularna struktura kryształu siarczanu baru | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | BaSO | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 233 g/mol | ||||||||||||||||||||
Wygląd | biały, miałki, ciężki proszek bez ziarnistych grudek[1] | ||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||
Numer CAS | 7727-43-7 | ||||||||||||||||||||
PubChem | 24414 | ||||||||||||||||||||
DrugBank | DB11150 | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||
Inne aniony | BaCO | ||||||||||||||||||||
Inne kationy | CaSO | ||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Siarczan baru (łac. barii sulfas), BaSO
4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczanów, sól baru i kwasu siarkowego.
Właściwości
W warunkach normalnych jest białym ciałem stałym, trudno rozpuszczalnym[6] w wodzie (poniżej 0,01 g/l). Jego pH w roztworze wodnym (20 °C, jako zawiesina) wynosi około 7.
Otrzymywanie
Można go otrzymać w reakcji baru lub tlenku baru z kwasem siarkowym:
- Ba + H
2SO
4 → BaSO
4 + H
2 - BaO + H
2SO
4 → BaSO
4 + H
2O
Występuje naturalnie jako minerał baryt[6].
Zastosowanie
Związek ten jest otrzymywany przez mielenie barytu lub strącanie z roztworów innych soli baru kwasem siarkowym. Głównie wykorzystywany jest jako: farba (biel barowa/barytowa), środek kontrastowy przy prześwietleniach przewodu pokarmowego, wypełniacz do kauczuku i białych tworzyw sztucznych oraz farb zwanych litoponami[6].
Toksyczność
Siarczan baru nie jest substancją toksyczną.
W wypadku kontaktu substancji z oczami należy przemyć je dużą ilością wody.
Przypisy
- ↑ a b Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
- ↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 55, ISBN 83-7183-240-0 .
- ↑ a b Barium sulfate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 1710 [dostęp 2023-08-21] (niem. • ang.).
- ↑ David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-51, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ Barium sulfate, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 16 kwietnia 2023, numer katalogowy: 243353 [dostęp 2023-08-21] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b c Encyklopedia Powszechna PWN, t. 1. A–F, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 217 .
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
V08A – Środki cieniujące stosowane przy RTG zawierające jod |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
V08B – Środki cieniujące stosowane przy RTG niezawierające jodu |
| ||||||||
V08C – Środki cieniujące stosowane przy MRI |
| ||||||||
V08D – Środki cieniujące stosowane przy USG |
|
- Britannica: science/barium-sulfate
- SNL: bariumsulfat
- Catalana: 0162526
- DSDE: bariumsulfat