Siedemnastokąt foremny

Siedemnastokąt foremny

Siedemnastokąt foremny to siedemnastokąt wypukły o wszystkich bokach równej długości i wszystkich kątach równych – każdy z nich ma miarę 180 ( 17 2 ) 17 158 , 82 . {\displaystyle {\tfrac {180^{\circ }\cdot (17-2)}{17}}\approx 158{,}82^{\circ }.}

Konstruowalność

Siedemnastokąt foremny można skonstruować cyrklem i linijką. Możliwość konstrukcji udowodnił Carl Friedrich Gauss w 1796[a], pierwszą bezpośrednią konstrukcję przedstawił jednak Erchinger kilka lat później – składała się aż z 64 kroków, toteż wkrótce zostały przedstawione inne.

Konstrukcja Richmonda

Konstrukcja Richmonda

Jedną z elegantszych konstrukcji jest konstrukcja podana przez Herberta Williama Richmonda w 1893 roku[1][2]:

  1. Narysuj duży okrąg o środku w punkcie O . {\displaystyle O.}
  2. Narysuj średnicę U V . {\displaystyle UV.}
  3. Skonstruuj symetralną tej średnicy, przecinającą okrąg w punkcie A . {\displaystyle A.}
  4. Znajdź na odcinku O A {\displaystyle OA} taki punkt B , {\displaystyle B,} by długość O B {\displaystyle OB} była równa 1 4 {\displaystyle {\tfrac {1}{4}}} długości O A {\displaystyle OA} (dwukrotnie znajdując środek).
  5. Narysuj odcinek B V . {\displaystyle BV.}
  6. Znajdź na odcinku O V {\displaystyle OV} taki punkt C , {\displaystyle C,} by kąt O B C {\displaystyle \angle OBC} był równy 1 4 {\displaystyle {\tfrac {1}{4}}} kąta O B V {\displaystyle \angle OBV} (dwukrotnie konstruując dwusieczną).
  7. Znajdź na odcinku U O {\displaystyle UO} taki punkt D , {\displaystyle D,} by kąt D B C {\displaystyle \angle DBC} był równy połowie kąta prostego (miał miarę 45°).
  8. Narysuj okrąg oparty na średnicy D V . {\displaystyle DV.} Punkt przecięcia tego okręgu z odcinkiem O A {\displaystyle OA} oznacz E . {\displaystyle E.}
  9. Narysuj okrąg o środku C {\displaystyle C} i promieniu C E . {\displaystyle CE.} Niech F {\displaystyle F} i G {\displaystyle G} będą punktami przecięcia tego okręgu ze średnicą U V . {\displaystyle UV.}
  10. Narysuj odcinki prostopadłe do średnicy U V {\displaystyle UV} w punktach F {\displaystyle F} i G . {\displaystyle G.} Punkty przecięcia tych odcinków z dużym okręgiem oznacz V 3 {\displaystyle V_{3}} i V 5 . {\displaystyle V_{5}.}
  11. Punkty V , {\displaystyle V,} V 3 {\displaystyle V_{3}} i V 5 {\displaystyle V_{5}} są kolejno zerowym, trzecim i piątym wierzchołkiem siedemnastokąta foremnego, pozostałe wierzchołki mogą być łatwo znalezione, np. wierzchołek V 4 {\displaystyle V_{4}} poprzez skonstruowanie dwusiecznej kąta V 3 O V 5 , {\displaystyle \angle V_{3}OV_{5},} a pozostałe poprzez odkładanie na okręgu odcinka V 3 V 4 . {\displaystyle V_{3}V_{4}.}

Okręgi Carlyle’a

Konstrukcja z wykorzystaniem okręgów Carlyle’a

Inną znaną metodą konstrukcji siedemnastokąta foremnego jest algorytm wykorzystujący okręgi Carlyle’a[3]:

  1. Narysuj okrąg o środku O . {\displaystyle O.}
  2. Przez punkt O {\displaystyle O} poprowadź poziomą prostą k , {\displaystyle k,} punkty jej przecięcia z okręgiem oznacz Q {\displaystyle Q} i P {\displaystyle P} (po lewej i prawej stronie punktu O {\displaystyle O} odpowiednio).
  3. Narysuj symetralną l {\displaystyle l} średnicy Q P , {\displaystyle QP,} punkt jej przecięcia z okręgiem (znajdujący się ponad prostą k {\displaystyle k} ) oznacz R . {\displaystyle R.}
  4. Narysuj symetralną m {\displaystyle m} promienia Q O , {\displaystyle QO,} jego środek oznacz S . {\displaystyle S.}
  5. Zakreśl łuk o środku S {\displaystyle S} przechodzący przez P , {\displaystyle P,} jego przecięcie z prostą m {\displaystyle m} (poniżej prostej k {\displaystyle k} ) oznacz T . {\displaystyle T.}
  6. Narysuj okrąg o środku T {\displaystyle T} przechodzący przez punkt R , {\displaystyle R,} punkty jego przecięcia z prostą k {\displaystyle k} oznacz A 1 {\displaystyle A_{1}} i A 0 {\displaystyle A_{0}} (po lewej i prawej stronie prostej l {\displaystyle l} odpowiednio).
  7. Znajdź środki odcinków O A 0 {\displaystyle OA_{0}} i O A 1 {\displaystyle OA_{1}} i oznacz je odpowiednio U {\displaystyle U} i V . {\displaystyle V.}
  8. Zakreśl łuk o środku U {\displaystyle U} przechodzący przez R , {\displaystyle R,} punkt jego przecięcia z prostą k {\displaystyle k} (po prawej stronie prostej l {\displaystyle l} ) oznacz B 0 . {\displaystyle B_{0}.}
  9. Zakreśl łuk o środku V {\displaystyle V} przechodzący przez R , {\displaystyle R,} punkt jego przecięcia z prostą k {\displaystyle k} (po prawej stronie prostej l {\displaystyle l} ) oznacz B 1 . {\displaystyle B_{1}.}
  10. Znajdź na prostej l {\displaystyle l} taki punkt W {\displaystyle W} (powyżej prostej k {\displaystyle k} ), aby | O W | = | Q B 1 | . {\displaystyle |OW|=|QB_{1}|.}
  11. Narysuj odcinek W B 0 , {\displaystyle WB_{0},} znajdź jego środek i oznacz go X . {\displaystyle X.}
  12. Narysuj okrąg o środku X {\displaystyle X} przechodzący przez R , {\displaystyle R,} punkt jego przecięcia z prostą k {\displaystyle k} (położony po prawej stronie punktu P {\displaystyle P} ) oznacz C 0 . {\displaystyle C_{0}.}
  13. Narysuj okrąg o środku C 0 {\displaystyle C_{0}} i promieniu O P , {\displaystyle OP,} punkty jego przecięcia z wyjściowym okręgiem oznacz P 1 {\displaystyle P_{1}} i P 16 . {\displaystyle P_{16}.}
  14. Punkty P 16 , {\displaystyle P_{16},} P {\displaystyle P} i P 1 {\displaystyle P_{1}} są trzema kolejnymi wierzchołkami siedemnastokąta foremnego – pozostałe wierzchołki znajdujemy poprzez odkładanie odcinka P P 1 {\displaystyle PP_{1}} na wyjściowym okręgu.

Własności

Konstruowalność równoważna jest faktowi, że funkcje trygonometryczne kąta 2 π / 17 {\displaystyle 2\pi /17} można wyrazić jedynie przez cztery działania arytmetyczne oraz wyciąganie pierwiastka kwadratowego. Książka Gaussa Disquisitiones Arithmeticae zawiera poniższy wzór, przedstawiony tu we współczesnej notacji[4]:

cos 2 π 17 = 1 16 + 1 16 17 + 1 16 34 2 17 + 1 8 17 + 3 17 34 2 17 2 34 + 2 17 . {\displaystyle \cos {\frac {2\pi }{17}}=-{\frac {1}{16}}+{\frac {1}{16}}{\sqrt {17}}+{\frac {1}{16}}{\sqrt {34-2{\sqrt {17}}}}+{\frac {1}{8}}{\sqrt {17+3{\sqrt {17}}-{\sqrt {34-2{\sqrt {17}}}}-2{\sqrt {34+2{\sqrt {17}}}}}}.}

Uwagi

  1. Gauss tak był dumny z tego odkrycia, że zażyczył sobie, aby figurę tę wyryto na jego grobie, jednak jego życzenie nie zostało spełnione, ponieważ ze względów technicznych trudno było wykuć siedemnastokąt tak, by widoczne było, że nie jest on kołem. Zamiast tego na grobie Gaussa umieszczono siedemnastoramienną gwiazdę.

Przypisy

  1. Richmond, H.W. A Construction for a Regular Polygon of Seventeen Sides, Quart. J. Pure Appl. Math. 26, 206-207, 1893.
  2. Constructing the Heptadecagon. [dostęp 2009-03-24].
  3. DeTemple, D. W. Carlyle circles and Lemoine simplicity of polygon constructions.
  4. Nishiyama, Y. Gauss’ Method of Constructing a Regular Heptadecagon.

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Heptadecagon, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Wielokąty
trójkąty
zdefiniowane kątami
zdefiniowane bokami
inne
czworokąty
zdefiniowane równoległością
inne
inne grupy z ustaloną
liczbą boków
wielokąty foremne
wielokąty gwiaździste
  • pentagram (5)
  • heksagram (6)
  • heptagram (7)
  • oktagram (8)
  • enneagram (9)
inne
obiekty nazywane
jak wielokąty
figury geometryczne
inne
uogólnienia