Szabla pieczyńska

Szabla pieczyngska – broń Pieczyngów.

Charakteryzowała się masywną, szeroką i lekko zakrzywioną głownią, oraz drewnianą rękojeścią i również drewnianym lub żelaznym jelcem w kształcie elipsy. Długość całkowita ok. 1 m.

Prawie identyczna była szabla węgierska z w. IX-X, np. tzw. Szabla Karola Wielkiego.

Bibliografia

  • Krzysztof Dąbrowski, Teresa Nagrodzka-Majchryk, Edward Tryjarski, Hunowie europejscy, Protobułgarzy, Chazarowie, Pieczyngowie, z serii: „Kultura Europy wczesnośredniowiecznej” z. 4, Ossolineum 1975.
  • p
  • d
  • e
Broń obuchowa
obuchowo-sieczna
obuchowa miażdząca
historyczna
zachodnia
azjatycka
współczesna
Broń drzewcowa
prymitywna
armii starożytnych
armii średniowiecznych i nowożytnych
azjatycka
Broń boczna
Broń kolna
krótka
noże
puginały
sztylety
inne
długa
Broń sieczna
nihon-tō
daitō
shōtō
inne
szable
inne
Broń sieczno-kolna
miecze
chwyt jednoręczny
chwyt dwuręczny
pałasze
inne
Inne