Zbierkowate

Zbierkowate

Panurginae[1]
Leach, 1815
Panurgus banksianus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	sześcionogi
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
Infrarząd	żądłówki
Nadrodzina	pszczoły
Rodzina	pszczolinkowate
Podrodzina	zbierkowate
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbierkowate^[2] (Panurginae) – podrodzina błonkówek z nadrodziny pszczół i rodziny pszczolinkowatych.

Opis

Błonkówki te są zwykle mniejsze i słabiej owłosione od pszczolinek. W ich ubarwieniu żółte lub kremowe znaki mogą występować na oskórku zarówno głowy, tułowia jak i odwłoka, podczas gdy u pszczolinek obecne mogą być tylko na twarzy. Zagłębienia twarzowe są bezwłose i błyszczące, a u samców często w ogóle ich nie ma. W rodzaju trutnica zagłębień tych brak również u samic. Na spodzie głowy występują zarówno bródka jak i lorum. Skrzydła cechuje obecność pterostygmy oraz komórka marginalna tak szeroka jak najszersza z submarginalnych i o ściętym wierzchołku. W narządach kopulacyjnych samców gonobazy są albo bardzo silnie zredukowane, albo zupełnie nie występują^[3].

Biologia i ekologia

Większość gatunków jest oligolektycznych, tj. zbiera pyłek z wielu gatunków roślin o bliskim pokrewieństwie. Większość przenosi pyłek w zwartej, nasączonej nektarem masie, przyczepionej do goleni tylnej pary odnóży. Gatunki z rodzaju zbierka oraz część z rodzaju Perdita transportuje suchy pyłek przyczepiony do szczoteczek ze szczecin^[3].

Do zbierkowatych należą pszczoły samotnice jak i gatunki subsocjalne. Gniazda są zakładane w ziemi. Składają się one z korytarza głównego i korytarzy bocznych – w przypadku gatunków subsocjalnych każda samica ma swój własny korytarz boczny i tylko główny jest wspólny^[3][4]. Korytarze boczne kończą się pojedynczą komórką lęgową lub serią takich komórek. Z wyjątkiem rodzaju Perdita ściany komórek pokrywane są woskowatą wydzieliną. W każdej komórce umieszczana jest kulista lub nieco przypłaszczona grudka pokarmu, na której szczycie składane jest pojedyncze jajo. Wyrośnięte larwy spoczywają w komórkach na grzbiecie, wsparte guzkami, co chronić może je przed zawilgoceniem^[3].

Rozprzestrzenienie

Przedstawiciele podrodziny najliczniej występują w obu Amerykach, z wyjątkiem ich rejonów tropikalnych. Znacznie mniej gatunków znanych jest z Palearktyki i Afryki. Brak ich w tropikalnej Azji i w Australii^[3]. W Polsce reprezentowane są przez 6 gatunków z 4 rodzajów: omiodek, zbierka, pyleńczyk i trutnica^[4][5] (zobacz: pszczolinkowate Polski).

Systematyka

Należą tu plemiona^[1]:

• Calliopsini
• Melitturgini – trutnice^[2]
• Neffapini Ascher, 2005
• Nolanomelissini Rozen, 2003
• Panurgini Leach, 1815 – zbierki^[2]
• Perditini
• Protandrenini
• Protomeliturgini

Przypisy