James Wilby

James Wilby
Imię i nazwisko

James Jonathon Wilby

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1958
Rangun, Birma

Zawód

aktor

Współmałżonek

Shana Louise
(od 1988)

Lata aktywności

od 1982

James Jonathon Wilby[1] (ur. 20 lutego 1958 w Rangunie) – angielski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Rangunie[2], stolicy Mjanmy[3]. Jego ojciec był kierownikiem firmy[4]. Uczęszczał do Terrington Hall School w North Yorkshire. Naukę kontynuował w Sedbergh School w Kumbrii, a następnie udał się na studia na wydziale matematyki w Grey College na University of Durham (1980)[5].

Kariera

We wczesnych latach 80. wstąpił do Royal Academy of Dramatic Art[6] i zaczął grać na scenie w spektaklach: Inny kraj (Another Country, 1983) i The Common Pursuit (1988)[4].

Debiutował na ekranie komediodramacie Oxford Film Company Uprzywilejowany (Privileged, 1982) z Hugh Grantem. Za tytułową kreację Maurice’a Halla w melodramacie Maurycy (1987) Jamesa Ivory'ego[7] wg powieści E.M. Forstera otrzymał Puchar Volpiego dla najlepszego aktora na 44. MFF w Wenecji. Rola Tony’ego Lasta w ekranizacji powieści Evelyna Waugha Garść prochu (A Handful of Dust, 1988) przyniosła mu nagrodę na Bari Film Festival. Za rolę Freddie Nesbitta w dramacie Roberta Altmana Gosford Park (2001) został uhonorowany nagrodą nagrodą Gildii Aktorów Ekranowych i nagrodą Satelity.

W 1995 w londyńskim Barbican Centre grał w przedstawieniu Johna Osborne A Patriot for Me[4]. Występował też w komedii szekspirowskiej Jak wam się podoba w Royal Exchange Theatre w Manchesterze, Chips with Everything Arnolda Weskera w Leeds Playhouse w Leeds, Jane Eyre Charlotte Brontë w Chichester, Kto się boi Virginii Woolf? Edwarda Albeego w Belgrade Theatre w Coventry, Helping Harry w Jermyn Street Theatre (2001), Don Juan w Lyric Theatre (2004), Less Than Kind Terence’a Rattigana (2012), On Emotion (2008) w Soho Theatre, The Consultant Neila Fleminga (2011) z Hydrocracker Theatre Company w londyńskim Theatre 503.

Pojawił się jako elegancki klient w teledysku do piosenki Westlife „Uptown Girl” (2001)[4] z Claudią Schiffer, Timem McInnerny i Ioanem Gruffuddem.

25 czerwca 1988 ożenił się z Shaną Louise Magraw, z którą ma trójkę dzieci: dwóch synów Barnaby Johna Loxleya (ur. 1988) i Nathaniela Jerome'go (ur. 1996) oraz córkę Florence Hannah Mary (ur. 1992).

Filmografia

Filmy fabularne

Seriale TV

  • 1984: Bill (The Bill) jako Higgins
  • 1988: Bajarz (The Storyteller) jako książę
  • 1989: Mother Love jako Christopher „Kit” Vesey
  • 1993: Lady Chatterley jako Charles Henderson
  • 1996: Opowieści z krypty jako Nick Marvin
  • 2004: Detektyw Foyle jako major Cornwall
  • 2004: Milczący świadek jako Matt Gibb
  • 2006: Starożytny Rzym: wzlot i upadek imperium (Ancient Rome: The Rise and Fall of an Empire) jako Ofoniusz Tygellinus
  • 2006: Agatha Christie: Panna Marple jako Stanley Kirkwood
  • 2008: Poirot jako Andrew Restarick
  • 2010: Morderstwa w Midsomer jako Edward Milton
  • 2011: Sekretny dziennik call girl jako Henry
  • 2012: Titanic jako J Bruce Ismay
  • 2017: Poldark – Wichry losu jako lord Falmouth

Przypisy

  1. James Wilby. Listal. [dostęp 2018-01-22]. (ang.).
  2. James Wilby (20 de Fevereiro de 1958). Filmow. [dostęp 2018-01-22]. (port.).
  3. Personalidade: James Wilby (Burma). InterFilmes.com. [dostęp 2018-01-22]. (port.).
  4. a b c d James Wilby Biography (1958-). Film Reference. [dostęp 2018-01-22]. (ang.).
  5. James Wilby Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2018-01-22]. (ang.).
  6. James Wilby - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2018-01-22]. (rum.).
  7. David Eimer (2002-02-02): What Wilby, Wilby. The Guardian. [dostęp 2018-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-22)]. (ang.).

Bibliografia

  • James Wilby w bazie IMDb (ang.)
  • James Wilby w bazie Filmweb
  • James Wilby w bazie Notable Names Database (ang.)
  • p
  • d
  • e
1932-1959
1960-1989
1990-2009
2010-
Kontrola autorytatywna (osoba):