Yokosuka B4Y
Dane podstawowe | |||
Państwo | Japonia | ||
---|---|---|---|
Producent | I Techniczny Arsenał Lotnictwa Morskiego w Yokosuka | ||
Typ | pokładowy samolot bombowo-torpedowy | ||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – stałe | ||
Załoga | 3 (pilot, nawigator, radiotelegrafista-strzelec pokładowy) | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1935 | ||
Lata produkcji | 1936 – 1938 | ||
Wycofanie ze służby | 1943 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 silnik gwiazdowy Nakajima Hikari 2 | ||
Moc | 843 KM (620 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 15,00 m | ||
Długość | 10,20 m | ||
Wysokość | 4,40 m | ||
Powierzchnia nośna | 50,00 m² | ||
Masa | |||
Własna | 2 000 kg | ||
Startowa | 3 600 kg (maksymalna) | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 280 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 3,6 m/s | ||
Pułap | 6 000 m | ||
Zasięg | 1 600 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 km Typ 92 kal. 7,7 mm (ruchomy, obsługiwany przez radiotelegrafistę) torpeda o masie 800 kg lub bomby o masie 500 kg | |||
Użytkownicy | |||
Japonia | |||
|
Yokosuka B4Y1 – japoński pokładowy samolot bombowo-torpedowy. Zaprojektowany i zbudowany w 1935 roku w japońskiej wytwórni lotniczej I Technicznym Arsenale Lotnictwa Morskiego w Yokosuka. W czasie wojny nosił amerykańskie oznaczenie kodowe Jean.
Historia
W 1934 roku sztab japońskiej marynarki w ramach programu rozwoju lotnictwa morskiego wydał wymagania taktyczno-techniczne na samolot torpedowy przystosowany do operowania z pokładów lotniskowców.
Z opracowanych projektów samolotów sztab marynarki wojennej przyjął do dalszych prac projekt opracowany w I Technicznym Arsenale Lotnictwa Morskiego w Yokosuka przez inż. Sanae Kawasaki. Projekt ten bowiem przewidywał wykorzystanie w konstrukcji gotowych i produkowanych już elementów, co pozwalało na szybkie uruchomienie produkcji. W istocie kadłub nowej konstrukcji połączono ze skrzydłami produkowanego już wodnosamolotu E7K1, odznaczającymi się dobrymi właściwościami aerodynamicznymi. Prototyp samolotu B4Y, wyposażony w chłodzony cieczą silnik Hiro 91 o mocy 599 KM (440 kW), ukończono i oblatano w 1935 roku. W następnym roku zbudowano i oblatano dalsze cztery prototypy z chłodzonymi powietrzem silnikami gwiazdowymi typu Nakajima Kotobuki 3 o mocy 640 KM (470 kW) i Nakajima Hikari 2 o mocy 843 KM (620 kW).
Ostatnie prototypy uznano za odpowiadające wymaganiom marynarki i z oznaczeniem Yokosuka B4Y1 z silnikiem Nakajima Hikari 2 w listopadzie 1936 roku skierowano do produkcji pod nazwą Pokładowy Bombowiec Szturmowy Marynarki Wzór 96.
Łącznie w latach 1935-1936 wyprodukowano 205 samolotów, w tym w poszczególnych wytwórniach:
- I Technicznym Arsenale Lotnictwa Morskiego w Yokosuka (Dai-Ichi Kaigun Kōkū Gijutsu-shō, Yokosuka) – 5 samolotów(prototypy) (1935–1936)
- Nakajima Hikōki K. K. – 37 samolotów (1937–1938)
- Mitsubishi Jūkōgyō K. K., Nagoya – 135 samolotów (1937–1938)
- Dai-Jūichi Kaigun Kōkū-shō, Hiroo – 28 samolotów (1938)
Użycie samolotów
Samoloty Yokosuka B4Y1 służyły na pokładach japońskich lotniskowców „Akagi”, „Hōshō”, „Kaga”, „Ryūjō” i „Sōryū” do 1940 roku. Zostały użyte bojowo w trakcie wojny japońsko-chińskiej w latach 1937–1940. W 1940 roku, będąc już przestarzałe, zostały skierowane do rezerwy i używane były do szkolenia. Zostały zastąpione w służbie przez nowoczesne dolnopłaty z chowanym podwoziem Nakajima B5N.
Opis techniczny
Samolot Yokosuka B4Y1 był trzymiejscowym, jednosilnikowym usztywnionym dwupłatowcem konstrukcji całkowicie metalowej, pokryty płótnem. Samolot miał płaty trójdzielne o jednakowej rozpiętości, obrysie prostokątnym i dużym wydłużeniu. Górny płat wysunięty był do przodu. Centralna część płata była przewężona dla poprawienia widoczności. Płaty w skrajnej części połączone były zastrzałami w kształcie litery „N” i usztywnione cięgnami. Płaty składały się do tyłu dla ułatwienia hangarowania samolotu na lotniskowcach. Lotki były na obu płatach, nie posiadały one klap.
Kadłub samolotu miał konstrukcję kratownicową, był oprofilowany listwami i pokryty płótnem o przekroju eliptycznym. Pilot, nawigator i radiotelegrafista zajmowali miejsce w długiej częściowo oszklonej kabinie
Samolot miał usterzenie klasyczne, pionowe miało przekrój eliptyczny, statecznik poziomy podparty zastrzałami. Maszyna miała podwozie klasyczne, stałe, z kółkiem ogonowym. Podwozie główne było trójgoleniowe, koła umieszczone były w kroplowych owiewkach.
Silnik gwiazdowy miał osłonę typu NACA ze śmigłem dwułopatowym, nieprzestawialnym.
Uzbrojenie obronne stanowił pojedynczy lotniczy karabin maszynowy wzór 92 kalibru 7,7 mm.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie i rysunek w rzutach
- p
- d
- e
Samoloty torpedowe |
|
---|---|
Bombowce nurkujące |
|
Morskie samoloty patrolowe | |
Łodzie latające |
|
Samoloty szkolno-treningowe | |
Samoloty transportowe | |
Samoloty specjalnego przeznaczenia | |
Samoloty bombowe |
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe i torpedowe | |
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Samoloty szkolno-treningowe | |
Szybowce | |
Samoloty kamikaze | |
Samoloty transportowe | |
Wiatrakowce | |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
Inne |