Pałac Leipzigera we Wrocławiu

Pałac Leipzigera

nr rej. DS/A/2279/465/Wm z 24.12.1991[1]
Pałac Leipzigera (2011)
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	ul. Wierzbowa 15
Typ budynku	pałac, budynek biurowy
Styl architektoniczny	neorenesans
Architekt	Carl Schmidt
Kondygnacje	3
Rozpoczęcie budowy	1872
Ukończenie budowy	1874
Ważniejsze przebudowy	1881, 1918, 1924, 2008
Pierwszy właściciel	Ignatz Leipziger (1874–1878)
Kolejni właściciele	Urząd Powiatowy (1878–1945) Przedsiębiorstwo Geologiczne Proxima (198?– 2017)
Obecny właściciel	Torus sp. z o.o.
Położenie na mapie Wrocławia Pałac Leipzigera
Położenie na mapie Polski Pałac Leipzigera
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac Leipzigera
51°06′18,0″N 17°02′10,4″E/51,105000 17,036222
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Pałac Leipzigera – dawny pałac zbudowany przez żydowskiego bankiera Ignatza Leipzigera w latach 1872–1874, następnie budynek biurowy, aktualnie (stan na 2023) hotel.

Historia

Pałac został zbudowany w latach 1872–1874 według projektu Carla Schmidta na działce, na której stała uprzednio zbudowana w 1827 roku ujeżdżalnia^[2]. Pierwszym właścicielem pałacu był żydowski bankier Ignatz Leipziger, który już w 1878 roku sprzedał go Urzędowi Powiatowemu (Kreisausschuss) z przeznaczeniem na budynek biurowy, w którego zarządzie pozostawał do 1945 roku^[2]. W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej obiekt dalej pełnił funkcję biurową i w latach 80. został przejęty przez Przedsiębiorstwo Geologiczne Proxima^[2]. W 1997 roku obiekt został zakupiony przez firmę deweloperską Torus w celu przebudowy na pięciogwiazdkowy hotel Altus Palace^[3].

Architektura

Oryginalny pałac został zbudowany na planie prostokąta poszerzonego o dwa ryzality i miał dwie kondygnacje oraz przyziemie. Wewnątrz umieszczono pozorne atrium zamknięte od góry przeszkleniem i otoczone reprezentacyjną klatką schodową. Na parterze zlokalizowano pomieszczenia gospodarcze i mieszkanie portiera, natomiast na pierwszym piętrze umieszczono w amfiladzie reprezentacyjne pomieszczenia. W 1881 roku zabudowano przestrzenie pomiędzy ryzalitami. W 1918 roku powiększono pomieszczenia przy bramie, a w 1924 roku dobudowano trzecią niższą kondygnację^[2]. Do chwili obecnej z pierwotnego projektu zachowały się marmury, sztukaterie oraz reprezentacyjne schody^[3].

Galeria

• Wnętrza budynku z zachowanym elementami z pałacu Leipzigera
• 
  Pozorne atrium
• 
  Przeszklenie oraz żeliwne elementy ozdobne
• 
  Reprezentacyjne I piętro
• 
  Marmurowe schody

Przypisy